Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυρας Μύρων καταγόταν ἀπὸ τὸ Μεγάλο Κάστρο τῆς Κρήτης, τὸ σημερινὸ Ἡράκλειο καὶ γεννήθηκε ἀπὸ εὐγενεῖς, εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεους γονεῖς. Τὸ ὄνομα τοῦ πατέρα του ἦταν Δημήτριος. Ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία ἦταν προικισμένος μὲ πλούσιο ἐσωτερικὸ κόσμο καὶ τοῦ ἄρεσε ἡ ἥσυχη καὶ τακτοποιημένη ζωὴ καὶ περισσότερο ἀπ’ ὅλα νὰ ἀγαπᾶ τὴ σωφροσύνη καὶ τὴν ἠθική. Παρ’ ὅλο ποὺ ἦταν νεαρὸς στὴν ἡλικία εἶχε φρονιμάδα καὶ συμπεριφορὰ γεροντική, χωρὶς νὰ τοῦ λείπουν καὶ τὰ ἐξωτερικὰ χαρίσματα ποὺ τὸν ἔκαναν ὄμορφο καὶ καλοπαρουσίαστο. Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὰ τὰ φυσικὰ χαρίσματα ἦταν καὶ ἐργατικός, μαθαίνοντας τὴν τέχνη τοῦ ράπτη (τερεζὴ) τὴν ὁποία ἐργαζόταν σεμνὰ καὶ ἥσυχα στὸ ἐργαστήριο του.
Οἱ Ἀγαρηνοὶ ὅμως, μὲ τοὺς ὁποίους γειτόνευε στὸ ἐργαστήριο του, βλέποντας αὐτά του τὰ χαρίσματα, ζητοῦσαν νὰ ἔχουν ὕποπτες συναναστροφὲς μαζί του, ἀλλὰ ὁ νεαρὸς Μύρων καθόταν ἥσυχος καὶ σοβαρὸς δείχνοντάς τους φανερὰ πὼς δὲν ἤθελε νὰ ἔχει μαζί τους σχέσεις. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο μὴ μπορῶντας νὰ βλέπουν ἕνα τέτοιο ὄμορφο νέο μὲ σταθερὲς ἀρχὲς ἠθικῆς καὶ σωφροσύνης ἄρχισαν νὰ σκέπτονται πῶς θὰ τὸν κάνουν νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πίστη του στὸ Χριστὸ καὶ νὰ γίνει Τοῦρκος. Καὶ νὰ μιὰ μέρα λοιπὸν τί κατεργάζονται; Βρίσκουν ἕνα παιδὶ Τουρκόπουλο καὶ τὸ κατάφεραν νὰ κατηγορήσει τὸ Μύρωνα πὼς τὸν ἔβαλε νὰ κάμουν μαζὶ πράξεις αἰσχρὲς καὶ ἀνήθικες. Μὲ ἀφορμὴ αὐτὴ τὴν πλαστὴ κατηγορία τὸν πιάνουν μὲ μανία καὶ τὸν πηγαίνουν στὸ δικαστή, φωνάζοντας καὶ κατηγορῶντας τον πὼς προσπάθησε νὰ βιάση τὸ τουρκόπουλο.
Ὁ δικαστὴς τὸν ρώτησε τότε ἂν ἀποδέχεται τὶς κατηγορίες αὐτές. Καὶ ὁ ἅγιος τότε ἀπάντησε πὼς ἄδικα καὶ ψεύτικα τὸν κατηγοροῦν γιατί αὐτὸς τέτοιο πρᾶγμα οὔτε ἔκανε οὔτε καὶ γνωρίζει τίποτα ποὺ νὰ ἔχει σχέση μὲ ὅλα αὐτά. Οἱ συκοφάντες του ὅμως ἐπέμεναν ξεσηκώνοντας ταυτόχρονα τὸν κόσμο μὲ φωνὲς καὶ κραυγὲς ἐναντίον του. Κάποια στιγμή του πρότειναν οἱ πονηροὶ πὼς ἂν ἀρνηθεῖ τὴν πίστη του καὶ νὰ γίνει μουσουλμᾶνος θὰ ἀποσύρουν τὶς κατηγορίες καὶ θὰ γλίτωνε ἀπὸ τὸν βέβαιο θάνατο.
Μὰ ὁ μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ τοὺς ἀποκρίθηκε μὲ θάρρος πὼς δὲν ἀφήνει τὴν πίστη του καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ πὼς εἶναι ἕτοιμος νὰ δεχθεῖ κάθε τιμωρία ποὺ θὰ τοῦ ἔκαναν γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ ὅτι Χριστιανὸς γεννήθηκε καὶ Χριστιανὸς θὰ πεθάνει.
Μόλις τὰ ἄκουσε αὐτὰ ὁ δικαστὴς ἔδωσε προσταγῇ νὰ τοῦ δώσουν ἕνα γερὸ ξύλο καὶ ὕστερα νὰ τὸν βάλουν στὴ φυλακὴ μέχρι τὴ δεύτερη ἀνάκριση. Σὲ ὅλα αὐτὰ ὁ μάρτυρας στεκόταν μὲ γενναιότητα χωρὶς νὰ φοβηθεῖ καὶ χωρὶς νὰ φανεῖ στὴν ἔκφραση τοῦ προσώπου του καμία ἐσωτερικὴ ἀλλαγή.
Φέρνουν λοιπὸν γιὰ δεύτερη φορὰ τὸν Ἅγιο στὸ δικαστήριο καὶ παρουσιάζονται καὶ πάλι οἱ ἴδιοι μάρτυρες καὶ τὸν κατηγοροῦν. Ὁ δικαστὴς τάζει στὸν μάρτυρα πὼς θὰ τὸν γεμίσει μὲ τιμὲς καὶ δῶρα ἂν τὸν ἀκούσει νὰ γίνει Τοῦρκος, ἂν ὅμως τὸν παρακούσει θὰ τοῦ δώσει βασανιστικὸ καὶ ἀτιμωτικὸ θάνατο. Ἄλλοι πάλι ἀπὸ τοὺς Τούρκους ποὺ παρευρίσκονταν ἐκεῖ τοῦ ἔλεγαν «λυπήσου νέε μου τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὴ νιότη σου κι ἔλα στὴ δική μας πίστη γιὰ νὰ περάσεις ζωὴ εὐτυχισμένη καὶ δοξασμένη». Μὰ ὁ ἀθλητὴς τοῦ Χριστοῦ στεκόταν ἀλύγιστος φωνάζοντας τους πὼς τὴν πίστη του δὲν τὴν ἀλλάζει κι ὅτι θέλει νὰ πεθάνει Χριστιανός. Ἔτσι λοιπὸν βλέποντας ὁ δικαστὴς πὼς δὲν ἀλλάζει γνώμη ἔβγαλε τὴν τελικὴ ἀπόφαση ἐναντίον του γιὰ νὰ θανατωθεῖ.
Πηγαίνοντας ὁ μάρτυρας στὸν τόπο τῆς καταδίκης του, ποὺ βρισκόταν ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη τοῦ Κάστρου, χαιρετοῦσε ὅσους Χριστιανοὺς συναντοῦσε στὸ δρόμο του λέγοντάς τους: «συγχωρέστε μὲ ἀδελφοὶ καὶ ὁ Θεὸς ἂς σᾶς συγχωρέσει».
Ὅταν δὲ ἔφθασαν στὸν καθορισμένο τόπο τῆς ἐκτελέσεως ζήτησε ἄδεια ὁ μάρτυρας καὶ πῆγε στὸν πατέρα του ποὺ βρισκόταν ἐκεῖ κοντὰ κι ἀφοῦ πῆρε τὴν εὐχή του καὶ τὸν παρηγόρησε λέγοντάς του νὰ μὴ λυπᾶται γιὰ τὸ θάνατό του, ἀφοῦ ἄδικα καὶ ψεύτικα κατηγορήθηκε, γύρισε πίσω στοὺς δημίους του καὶ τοὺς εἶπε νὰ ἐκτελέσουν τὴν διαταγὴ ποὺ πῆραν. Τότε αὐτοὶ πέρασαν τὴ φούρκα στὸ λαιμό του καὶ τὸν κρεμάσανε.
Ἔτσι πῆρε ὁ μακαρισμένος Μύρων τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου κατὰ τὸ ἔτος 1793.Την μνήμη του τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία στὶς 20 Μαρτίου.
Ἐκείνη τὴ νύκτα ἐνῷ ἦταν ἀκόμα κρεμασμένος ὁ μάρτυρας, οἱ Τοῦρκοι ποὺ κρατοῦσαν τὴ φρουρὰ ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ Κάστρου εἶδαν μὲ τὰ μάτια τοὺς ἕνα θεϊκὸ φὼς ποὺ κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ γύρω ἀπὸ τὸ μαρτυρικὸ λείψανο καὶ τὸ διεκήρυξαν σὲ πολλούς.
Οἱ Χριστιανοὶ στὸ ἄκουσμα αὐτοῦ τοῦ θαυμαστοῦ γεγονότος, δόξασαν γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ τὸν Ἅγιο Τριαδικὸ Θεὸ καὶ παρακάλεσαν τὸν νεομάρτυρα Μύρωνα νὰ ἀξιωθοῦν καὶ ἐκεῖνοι νὰ εἰσέλθουν στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. ΑΜΗΝ
(Ἀπὸ τὸ «Νέο Μαρτυρολόγιο» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου)
Ἀπολυτίκιο
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον
Ἡρακλείου τὸ ἄνθος τὸ εὐωδέστατον, ὡς εὐσεβείας σὲ μύρον ὕμνοις γεραίρομεν, νεομάρτυς τοῦ Χριστοῦ Μύρων μακάριε. Σὺ γὰρ νεότητος ἀκμὴν ὑπερεῖδες ἀνδρικῶς καὶ ἤθλησας στεροψ’ὑχως. Καὶ νῦν ἀπαύστως δυσώπει, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχᾶς ἠμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον
Τὸν ἀγώνα τοῦ μαρτυρίου, ἀνδρικῶ φρονήματι, Μύρων γενναῖε ἀθλητά, διο ἀφθάρτοις στεφάνοις σέ, ὁ Ἀθλοθέτης Χριστὸς ἐστεφάνωσε.
ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ
Ἅγιοι Ἀββᾶδες ἐν τῇ μονῇ τοῦ Ἁγίου Σάββα ἀναιρεθέντες, τῶν λεγομένων Μαύρων
Ἅγιος Μύρων ὁ Νεομάρτυρας ἀπὸ τὸ Ἡράκλειο Κρήτης
Ὅσιος Νικήτας ὁ Ὁμολογητὴς ἐπίσκοπος Ἀπολλωνιάδος
Ἀγίες Ἀλεξανδρία, Κλαυδία, Εὐφρασία, Ματρώνα, Ἰουλιανή, Εὐφημία καὶ Θεοδώρα ποὺ μαρτύρησαν στὴν Ἀμινσό
Ἅγιος Ροδιανός
Ἅγιος Ἀκύλας ὁ Ἔπαρχος
Ἅγιος Λολλίων
Ἅγιος Ἐμμανουήλ
Ὅσιος Cuthbert
Ἅγιος Εὐφρόσυνος ὁ Ἱερομάρτυρας ἐκ Ρωσίας
Ἅγιος Σεϊμβλάς