-Γέροντα, μιὰ γυναῖκα ποὺ δὲν εἶναι Ὀρθόδοξη, ἂν δὲν μπορεῖ νὰ ἀποκτήσει παιδάκι, ἐπιτρέπεται, ἂν ζητήσει, νὰ φορέσει τὴν ζώνη ποὺ ἔχουμε σταυρώσει στὰ ἱερὰ Λείψανα τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου; (Ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος, ὅπως ἀναφέρεται στὸν βίο του, στὶς περιπτώσεις στειρώσεως εὐλογοῦσε ἕνα σχοινάκι καὶ τὸ ἔδινε στὴ γυναῖκα νὰ τὸ φορέσει, γιὰ νὰ λυθεῖ στείρωση. Ὁ Γέροντας μᾶς ἔλεγε σὲ παρόμοιες περιπτώσεις νὰ σταυρώνουμε μιὰ κορδέλα στὰ ἱερὰ Λείψανα τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου καὶ νὰ τὴν δίνουμε στὴ γυναῖκα ποὺ ἔχει τὸ πρόβλημα νὰ τὴν φορέσει)
-Πιστεύει στὴν δύναμη τοῦ Ἁγίου ἢ μὲ μαγικὸ τρόπο νομίζει ὅτι θὰ βοηθηθεῖ; Ἂν πιστεύει στὸν Ἅγιο, ἐπιτρέπεται νὰ τὴν φορέσει.
Σὲ μερικὲς γυναῖκες ποὺ δὲν μποροῦν νὰ ἀποκτήσουν παιδιὰ λειτουργοῦν καὶ οἱ πνευματικοὶ νόμοι, γιατί δὲν κάνουν οἰκογένεια ἐγκαίρως. Ἀρχίζουν νὰ διαλέγουν. «Ὄχι, αὐτὸς εἶναι ἔτσι, ἐκεῖνος εἶναι ἀλλιῶς», δίνουν μιὰ ὑπόσχεση σὲ κάποιον, κοιτάζουν συγχρόνως καὶ ἄλλον, λένε μετὰ «ὄχι» σ’ ἐκεῖνον ποὺ ἔδωσαν τὴν ὑπόσχεση – καὶ αὐτός, ἀντὶ νὰ τὸ θεωρήσει εὐλογία ποὺ τὸν ἀφήνει πρὶν παντρευτοῦν, πάει νὰ αὐτοκτονήσει. Ἔ, τί οἰκογένεια θὰ κάνει μιὰ τέτοια κοπέλα; Ἄλλες γυναῖκες δὲν μποροῦν νὰ κάνουν παιδιά, γιατί στὰ νεανικά τους χρόνια ἔζησαν ἄτακτη ζωή. Μερικὲς πάλι ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὴ διατροφή. Πολλὲς τροφὲς περιέχουν πολλὰ φάρμακα καὶ ὁρμόνες.
Ὑπάρχουν καὶ ἀνδρόγυνα πού, μόλις παντρευτοῦν, θέλουν ἀμέσως νὰ ἀποκτήσουν παιδὶ καί, ἂν λίγο καθυστερήσουν, ἀρχίζουν νὰ ἀγωνιοῦν. Ἄλλα πῶς νὰ κάνουν παιδί, ἐνῷ εἶναι γεμᾶτοι ἀγωνία καὶ ἄγχος;
Ἂν διώξουν τὴν ἀγωνία καὶ τὸ ἄγχος καὶ βάλουν στὴν ζωή τους μιὰ καλὴ πνευματικὴ σειρά, τότε θὰ κάνουν παιδί.
Μερικὲς φορὲς ὁ Θεὸς σκόπιμα ἀργεῖ νὰ δώσει παιδὶ σὲ κάποιο ἀνδρόγυνο. Εἴδατε, καὶ στοὺς Ἁγίους Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα, τοὺς Θεοπάτορες, καὶ στὸν Προφήτη Ζαχαρία καὶ τὴν Ἁγία Ἐλισάβετ, στὰ γεράματα ἔδωσε παιδί, γιὰ νὰ ἐκπληρωθεῖ καὶ στὶς δύο περιπτώσεις τὸ προαιώνιο σχέδιο Τοῦ γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.
Οἱ σύζυγοι πρέπει νὰ εἶναι πάντα ἕτοιμοι νὰ δεχθοῦν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ στὴν ζωή τους. Ὅποιος ἐμπιστεύεται τὸν ἑαυτό του στὸν Θεό, ὃ Θεὸς δὲν τὸν ἀφήνει. Τίποτε δὲν κάνουμε ἐμεῖς, καὶ ὃ Θεὸς πόσα κάνει γιά μας! Μὲ πόση ἀγάπη καὶ ἁπλοχεριά μας τὰ δίνει ὅλα! Ὑπάρχει τίποτε στὸν Θεὸ ποὺ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ τὸ κάνει; Ἕνα ἀνδρόγυνο εἶχε πέντε παιδιά, ἀλλά, ὅταν τὰ παιδιά τους μεγάλωσαν, ἀποκαταστάθηκαν καὶ ἔφυγαν ἀπὸ κοντά τους, ἔμειναν μόνοι. Τότε ἀποφάσισαν νὰ κάνουν ἀκόμη ἕνα παιδί, γιὰ νὰ τὸ ἔχουν στὰ γεράματα τους. Παρ’ ὅλο ποὺ ἢ γυναῖκα ἦταν σὲ ἡλικία ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ τεκνοποίηση καὶ ἀνθρωπίνως αὐτὸ ἦταν ἀδύνατο, εἶχαν ὅμως μεγάλη πίστη στὸν Θεὸ καὶ ἀπέκτησαν ἕνα ἀγόρι. Ἔτσι εἶχαν μαζί τους στὰ γεράματα τοὺς τὸν μικρότερο γιό τους, ποὺ τὸν μεγάλωσαν καὶ τὸν τακτοποίησαν καὶ αὐτόν.
Τὸ θέμα της τεκνοποιίας δὲν ἐξαρτᾶται μόνον ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ἐξαρτᾶται καὶ ἀπὸ τὸν Θεό.
Ὅταν ὁ Θεὸς βλέπει ταπείνωση στὸ ἀνδρόγυνο ποὺ ἔχει δυσκολία νὰ ἀπόκτηση παιδιά, τότε ὄχι μόνον ἕνα παιδί τους δίνει, ἀλλὰ καὶ πολυτέκνους μπορεῖ νὰ τοὺς κάνει. Ὅταν ὅμως βλέπει πεῖσμα καὶ ἐγωισμό, ἂν τοὺς ἐκπληρώσει τὸ αἴτημα τους, θὰ τοὺς ἀναπαύσει στὸ πεῖσμα τους καὶ στὸν ἐγωισμό τους. Πρέπει νὰ ἀφεθοῦν ἐν λευκῷ στὸν Θεό. «Θεέ μου, νὰ ποῦν, Ἐσὺ γιὰ τὸ καλὸ μᾶς φροντίζεις, «γενηθήτω τὸ θέλημα Σοῦ» (Μάτθ. 6, 10)». Τότε θὰ γίνει αὐτὸ ποὺ ζητοῦν. Γιατί, ὅταν λέμε «γενηθήτω τὸ θέλημα Σοῦ» καὶ ἀφηνόμαστε μὲ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό, τότε γίνεται τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἄλλα ἐμεῖς ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος λέμε «γενηθήτω τὸ θέλημα Σου», καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος ἐπιμένουμε στὸ θέλημα τὸ δικό μας. Τότε τί νὰ κάνει καὶ ὁ Θεός;
Περιπτώσεις ἀτεκνίας
-Γέροντα, εἶναι ἀνδρόγυνα ποὺ ἐνῷ ζοῦν πολὺ πνευματικὰ καὶ θέλουν νὰ ἀποκτήσουν παιδιά, δὲν μποροῦν.
-Ὅ Θεὸς σὲ πολλοὺς δὲν δίνει παιδιά, γιὰ νὰ ἀγαπήσουν τὰ παιδιὰ ὅλου τοῦ κόσμου σὰν δικά τους καὶ νὰ βοηθήσουν γιὰ τὴν πνευματική τους ἀναγέννηση. Κάποιος δὲν εἶχε παιδιά, ἀλλά, ὅταν ἔβγαινε ἀπὸ τὸ σπίτι του, ὅλα τὰ παιδιὰ τῆς γειτονιᾶς ἔτρεχαν κοντά του καὶ τὸν περιτριγύριζαν μὲ πολλὴ ἀγάπη. Δὲν τὸν ἄφηναν νὰ πάει στὴν δουλειά του. Βλέπετε, ὃ Θεὸς δὲν τοῦ ἔδωσε δικά του παιδιά, ἀλλὰ τοῦ χάρισε τὴν εὐλογία νὰ τὸν ἀγαποῦν σὰν πατέρα ὅλα τὰ παιδιὰ τῆς γειτονιᾶς του καὶ μὲ τὸν τρόπο του νὰ τὰ βοηθάει πνευματικά. Τὰ κρίματα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄβυσσος.
Ἄλλοτε πάλι ὃ Θεὸς δὲν δίνει παιδιά, γιὰ νὰ βολεύεται καὶ κανένα ὀρφανό.
Εἶχα γνωρίσει κάποτε ἕναν καλὸ Χριστιανό, ποὺ ἐξασκοῦσε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ δικηγόρου. Ὅταν πέρασα μιὰ φορὰ ἀπὸ τὴν πόλη ποὺ ἔμενε, τὸν ἐπισκέφτηκα καὶ ἢ πολλὴ καλοσύνη του μὲ ἔκαμψε νὰ παραμείνω καὶ νὰ φιλοξενηθῶ μιὰ μέρα στὸ σπίτι του. Γνώρισα καὶ τὴν σύζυγο του, ποὺ τοῦ ἔμοιαζε καὶ αὐτὴ στὶς ἀρετές. Καὶ ἀπὸ μὲν τὴν σύζυγο ἔμαθα γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωὴ τοῦ συζύγου, ἀπὸ δὲ τὸν σύζυγο γιὰ τὴν πνευματικὴ κατάσταση τῆς συζύγου. Ἀργότερα ἔμαθα γι’ αὐτοὺς καὶ ἀπὸ πολλοὺς Χριστιανούς, ποὺ τοὺς γνώριζαν, γιατί τοὺς εἶχαν εὐεργετήσει. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς τοῦ Θεοῦ ἐξασκοῦσε τίμια τὸ ἐπάγγελμα τοῦ δικηγόρου. Ἐὰν ἔβλεπε ὅτι κάποιος ἦταν ἀπατεῶνας, ὄχι μόνο δὲν ἀναλάμβανε τὴν ὑπόθεση, ἀλλὰ καὶ τὸν ἤλεγχε αὐστηρά, γιὰ νὰ συνέλθει. Ἐὰν ἔβλεπε ἔνοχο, ἀλλὰ μετανοιωμένο, προσπαθοῦσε νὰ συμβιβάσει κάπως τὰ πράγματα ἢ νὰ ἐλαττωθεῖ ἢ ποινή. Ἐὰν ἔβλεπε φτωχὸ ἀδικημένο, δὲν ἔπαιρνε καθόλου χρήματα καὶ προσπαθοῦσε στὴν δίκη νὰ δικαιωθεῖ. Ζοῦσε πολὺ ἁπλᾶ, καὶ ἔτσι τὰ λίγα χρήματα ποὺ ἔβγαζε τοῦ ἔφθαναν, ἀκόμη καὶ γιὰ νὰ βοηθάει φτωχὲς οἰκογένειες. Τὸ σπίτι τοῦ πιστοῦ δικηγόρου ἦταν μιὰ πραγματικὴ πνευματικὴ ὄαση μέσα στὴν Σαχάρα τῆς πόλεως. Ἐκεῖ μαζεύονταν ἄνθρωποι πονεμένοι, φτωχοί, ἄνεργοι, μὲ οἰκογενειακὰ προβλήματα, στοὺς ὁποίους συμπαραστεκόταν σὰν καλὸς πατέρας. Εἶχε καὶ γνωστοὺς σὲ διάφορες θέσεις καί, ὅποιον ἔπαιρνε τηλέφωνο, γιὰ νὰ ἐξυπηρέτηση κάποιον γιὰ καμιὰ δουλειά, γιὰ ἀρρώστιες κλπ., κανεὶς δὲν τοῦ ἔλεγε «ὄχι», γιατί ὅλοι τον ἀγαπουσαν καὶ τὸν ἐκτιμοῦσαν.
Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ἐργαζόταν καὶ ἢ γυναῖκα του. Βοηθοῦσε φτωχὰ παιδιὰ ἢ νέους ποὺ εἶχαν δυσκολίες στὶς σπουδές τους. Σὰν μάνα τὴν εἶχαν. Κάποια στιγμὴ ὅμως μοῦ ἐξέφρασε ἕνα παράπονο.
-«Ὅταν παντρεύτηκα, πάτερ, μοῦ εἶπε, ἀμέσως παραιτήθηκα ἀπὸ καθηγήτρια, γιατί εἶπα νὰ γίνω μιὰ καλὴ μητέρα. Ζητοῦσα ἀπὸ τὸν Χριστὸ νὰ μοῦ δώσει ἀκόμη καὶ εἴκοσι παιδιά, ἀλλὰ δυστυχῶς οὔτε ἕνα δὲν μοῦ ἔδωσε».
Τότε τῆς εἶπα:
-«Ἐσύ, ἀδελφή, ἔχεις περισσότερα ἀπὸ πεντακόσια παιδιά, καὶ ἀκόμη παραπονιέσαι; Ὁ Χριστὸς εἶδε τὴν ἀγαθή σου προαίρεση καὶ θὰ σὲ ἀνταμείψει γι’ αὐτήν. Τώρα ποὺ βοηθᾶς γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀναγέννηση τόσων παιδιῶν, γίνεσαι καλύτερη μητέρα ἀπὸ πολλὲς μητέρες καὶ ξεπερνᾶς καὶ ὅλες τὶς πολύτεκνες μητέρες. Θὰ ἔχεις καὶ μεγαλύτερο μισθό, γιατί μὲ τὴν πνευματικὴ ἀναγέννηση ἐξασφαλίζονται τὰ παιδιὰ πνευματικὰ στὴν αἰώνια ζωή».
Εἶχαν ἐν τῷ μεταξὺ υἱοθετήσει μιὰ κοπέλα καὶ τῆς εἶχαν γράψει τὴν περιουσία τους. Αὐτή τους γηροκόμησε καί, ὅταν ἀναπαύτηκαν, πῆγε σὲ Μοναστήρι – ἂν καὶ τὸ σπίτι τους ἦταν σὰν Μοναστήρι, γιατί διαβάζονταν ὅλες οἱ Ἀκολουθίες. Στὸν Ἑσπερινὸ καὶ στὸ Ἀπόδειπνο εἶχαν καὶ ἄλλους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς, Μεσονυκτικὸ καὶ Ὄρθρο τὰ διάβαζαν οἱ τρεῖς. Οἱ εὐλογημένες αὐτὲς ψυχὲς πολλὲς ψυχὲς πονεμένων ἀνέπαυσαν. Ὅ Θεὸς νὰ ἀνάπαυση καὶ αὐτούς.
Γι’ αὐτὸ λέω ὅτι ὃ μεγαλύτερος καὶ καλύτερος πολύτεκνος εἶναι ὃ ἄνθρωπος ποὺ ἀναγεννήθηκε πνευματικὰ καὶ βοηθάει γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀναγέννηση τῶν παιδιῶν ὅλου τοῦ κόσμου, γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουν τὶς ψυχές τους στὸν Παράδεισο.
-Μερικοί, Γέροντα, ποὺ δὲν μποροῦν νὰ κάνουν παιδιά, σκέφτονται νὰ υἱοθετήσουν κάποιο παιδάκι.
-Ναί, καλύτερα νὰ υἱοθετήσουν. Δὲν πρέπει ὅμως νὰ ἐπιμένουν. Αὐτὸ ποὺ θέλει ὃ ἄνθρωπος δὲν εἶναι πάντοτε καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
-Γέροντα, οἱ θετοὶ γονεῖς πρέπει σὲ κάποια ἡλικία νὰ ποῦν στὸ παιδὶ ὅτι τὸ ἔχουν υἱοθετήσει;
-Ἔ, τὸ καλύτερο εἶναι νὰ τὸ ποῦν στὸ παιδὶ σὲ κάποια ἡλικία. Ἄλλα αὐτὸ ποὺ ἔχει σημασία εἶναι νὰ ἀγαποῦν πολὺ καὶ σωστὰ τὸ παιδί. Ὑπάρχουν παιδιὰ ποὺ ζοῦν μὲ τοὺς πραγματικοὺς γονεῖς τους καὶ ἀγαποῦν ἄλλους ἀνθρώπους πιὸ πολύ, γιατί οἱ γονεῖς τους δὲν ἔχουν ἀγάπη.
Πηγή: «Οἰκογενειακὴ Ζωὴ» τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, Λόγοι Δ’, ἐκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, σελ. 68-73