Μιὰ γυναῖκα ἡ ὁποία λεγόταν Ἑλένη Δαβαρία ἡ ὁποία κατοικοῦσε στὴν Παροικιά της Πάρου ἀνέβαινε συχνὰ στὴν Μονὴ καὶ ἔκανε διάφορες δουλειὲς στὶς ἀδελφὲς τῆς Μονῆς.
Μίαν ἡμέρα της λέει ὁ Ὅσιος Ἀρσένιος ὁ ἐν Πάρῳ:
-Τέκνον, ἐδῶ ποὺ ἔρχεσαι καὶ ἐργάζεσαι, τὶ σοῦ δίνουν οἱ ἀδελφὲς γιὰ τὸν κόπο σου; Σὲ πληρώνουν;
-Ὄχι, δὲν μοῦ δίνουν χρήματα διότι δὲν ἔχουν, ἀλλὰ μοῦ δίνουν ἄρτον, καφέ, ζάχαρη καὶ ἄλλα εἴδη.
-Ἀπὸ αὐτὰ τὰ εἴδη ποὺ σοῦ δίνουν, δίνεις σὲ κανένα φτωχό, ὅταν σοῦ ζητήσει ἢ τύχει νὰ συναντήσεις κάποιον στὸν δρόμο;
-Ὄχι, Γέροντα, δὲν μοῦ ζητοῦν διότι γνωρίζουν ὅτι εἶμαι φτωχή, ἀλλ’ οὔτε στὸν δρόμο συνάντησα κάποιον νὰ μοῦ ζητήσει…
-Ἄκουσε τέκνον, ἐὰν θέλεις ὁ Χριστὸς νὰ εὐλογεῖ καὶ σὲ καὶ τὰ ὀλίγα τρόφιμα ποὺ σοῦ δίνουν, ὅταν συναντήσεις κανένα φτωχὸ πεινασμένο καὶ σοῦ ζητήσει νὰ τοῦ δίνεις. Ἐπίσης ὅταν γνωρίζεις κανένα ὅτι εἶναι φτωχὸς καὶ ἔχει ἀνάγκην ἢ καμιὰ χήρα ἢ ὀρφανὸ νὰ πεινοῦν, μὴν περιμένεις νὰ σοῦ ζητήσουν.
Δίνε μὲ εὐχαρίστηση καὶ μὴ φοβᾶσαι, ἀλλὰ νὰ πιστεύεις ὅτι ὁ Χριστὸς ἀοράτως θὰ εὐλογεῖ τὰ λίγα ὑπάρχοντά σου καὶ δὲν θὰ πεινάσεις, οὔτε θὰ στερηθεῖς μέχρι τέλους τῆς ζωῆς σου.
-Εὐχαρίστως Γέροντα, σὲ ὅ,τι μοῦ εἶπες, θὰ σᾶς κάμω ὑπακοή.
Βάζοντας μετάνοια καὶ ἀναχωρῶντας ἀπὸ τὴν Μονή, εἶχε μαζί της καὶ ὀκτὼ ἄρτους τοὺς ὁποίους τῆς εἶχαν δώσει.
Μόλις ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὴν Μονή, περίπου 500 μέτρα, συναντᾶ τὸν γέροντα Δημήτριο Μαούνη, ὁ ὁποῖος τῆς ζήτησε λίγο ψωμί, γιατί εἶχε νὰ φάει ἀπὸ τὴν προηγούμενη ἡμέρα.
Ἡ Ἑλένη, ἀμέσως, ἔβγαλε ἕναν ἄρτο ἀπὸ τὸ ταγάρι της καὶ τοῦ τὸν ἔδωσε μὲ πολλὴ προθυμία.
Ὅταν προχώρησε ἄλλα 500 μέτρα, βλέπει μία σύζυγο ἑνὸς ψαρᾶ ποὺ μάζευε χόρτα, καθὼς ὁ σύζυγός της εἶχε τέσσερις μέρες νὰ πιάσει ψάρια, ὅπως ἔμαθε ἡ Ἑλένη ἀφοῦ τὴν ρώτησε.
Τότε, ἔβγαλε ἀπὸ τὸ ταγάρι της καὶ τῆς ἔδωσε δύο ψωμιά.
Ὅταν ἔφθασε στὴν Παροικιά, βλέπει ἕνα παιδὶ τὸ ὁποῖο ἦταν τεσσάρων χρονῶν νὰ κλαίει, ἐπειδὴ πεινοῦσε καὶ ἡ μάνα του δὲν εἶχε νὰ τοῦ δώσει ψωμί.
Βλέπει καὶ τὴν μητέρα τοῦ παιδιοῦ ποὺ στεκόταν μέσα στὸ σπίτι της μὲ σταυρωμένα τὰ χέρια, ἡ ὁποία προσευχόταν καὶ ἔκλαιγε.
Παίρνει τότε ἕναν ἄρτο καὶ τὸν δίνει στὸ παιδί.
Ἡ Ἑλένη, ὅταν ἔφθασε στὸ σπίτι της ἔβγαλε ἀπὸ τὸ ταγάρι της τὰ πράγματα καὶ βλέπει ὅτι οἱ ἄρτοι, ἀντὶ νὰ ἦταν τέσσερις, δὲν λιγόστεψαν, ἔμειναν ὀκτώ!!!
Θαυμάζοντας γιὰ τὸ γεγονὸς αὐτό, ἐπέστρεψε ἀμέσως συγκινημένη στὴν Μονὴ καὶ μὲ δάκρυα στὰ μάτια ἔπεσε γονατιστὴ στὰ πόδια τοῦ Ὁσίου Ἀρσενίου καὶ τοῦ διηγήθηκε τὸ θαῦμα, εὐχαριστῶντας τὸν Θεὸ καὶ τὸν Ἅγιο!
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Γέροντα, Ἀρχιμανδρίτη Φιλοθέου Ζερβάκου, «Βίος καὶ θαύματα τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἀρσενίου τοῦ νέου του ἐν τῇ νήσῳ Πάρω ἀσκήσαντος»