(Σὰν σήμερα 14 Μαΐου 2016 κοιμήθηκε ὁ γέροντας Προκόπιος Μερτύρης. Εἴθε νὰ πρεσβεύει ὑπὲρ ἡμῶν ἀπὸ τὴν Οὐράνια Βασιλεία τοῦ Θεοῦ).
Ποιά εἶναι ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν; Εἶναι ἀδερφοί μου οἱ Ἀρχάγγελοι καὶ οἱ Ἄγγελοι καὶ οἱ Θρόνοι καὶ οἱ Κυριότητες καὶ οἱ Δυνάμεις τοῦ Θεοῦ. Εἶναι κατ’ ἀρχὰς ὁ Τριαδικός μας Θεὸς τὸν ὁποῖο ὑπηρετοῦν καὶ δοξάζουν καὶ ὑμνολογοῦν οἱ Ἀρχάγγελοι καὶ οἱ Ἄγγελοι καὶ ὅλες οἱ ἀόρατες, αὐλές, ἀσώματες Δυνάμεις. Δὲν τὶς βλέπουμε ἐμεῖς αὐτὲς τὶς Δυνάμεις γιατί δὲν ἔχουμε μάτια ψυχῆς ἀνοικτά, ὅπως λέγαμε καὶ ἄλλοτε εἴμαστε τυφλοὶ στὴν ψυχή. Δὲν ἔχουμε ψυχικοὺς ὀφθαλμοὺς ἀνοικτοὺς λόγῳ τῆς ὀλιγοπιστίας μας, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν βλέπουμε τὶς ἀόρατες, ἄϋλες δυνάμεις. Αὐτὲς λοιπὸν οἱ Δυνάμεις τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ ἐν Χριστῷ δεδοξασμένη Ἐκκλησία στὸν Οὐρανὸ δηλ. ὅλοι οἱ Προφῆτες καὶ οἱ Ἅγιοι τῆς πίστεώς μας μὲ ἐπί κεφαλῆς τὴν Παναγία Θεοτόκο, τὴν Ἁγία Ἁγίων μείζονα τὴν Παναγία μας, τὴν δεδοξασμένη, τὴν ἀμόλυντον, τὴν πανάχραντον, τὴν Βασίλισσα τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς ἡ ὁποία κατέχει τα δευτερεία τῆς Ἁγίας Τριάδος. Εἶναι μετὰ τὴν Ἁγία Τριάδα δεύτερη Ἐκείνη. Πρώτη ἡ Ἁγία Τριάς, δεύτερη ἡ Παναγιά μας. Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι Ἁγία Τριὰς καὶ ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς πίστεως μᾶς μὲ ἐπί κεφαλῆς τὴν Παναγία μας. Αὐτὴν τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, λέει ὁ Θεὸς νὰ ζητᾶμε πρῶτα.
Ἀδελφοί μου, οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐμᾶς δυστυχῶς δὲν ζητᾶμε πρῶτα τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Μόλις ξυπνᾶμε σκεφτόμαστε τί νὰ φᾶνε τὰ παιδάκια μας, πὼς θὰ ζήσουνε, ποιό προγραμματισμὸ θὰ θέσουμε, τί θὰ κάνουμε σήμερα. Ἐδῶ κάτω στὴ γῆ ξεχνᾶμε τελείως τὸν Οὐρανό. Ξεχνᾶμε ὅτι ἀπὸ ἐπάνω μᾶς ὑπάρχει ὁ Θεῖος παρᾶγον. Γιατί νὰ ἀπελπίζεσαι; Γιατί νὰ αὐτοκτονεῖς; Ἀφοῦ πάνω ἀπὸ ἐσένα εἶναι ὁ Οὐράνιος Πατέρας καὶ ἀφοῦ τὰ νήματα τῆς ζωῆς σου καὶ τῆς ζωῆς μου τὰ κινεῖ ὁ Οὐρανός, ὅτι καὶ νὰ κάνουμε ἐμεῖς ὁ Θεὸς ἀδελφοί μου εἶναι Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος μᾶς ὁδηγεῖ πάντοτε στὸ δρόμο τῆς χαρᾶς, τῆς εὐτυχίας καὶ τῆς προόδου. “Τί ἔχεις ποὺ νὰ μὴν τὸ ἔχεις λάβει ἀπὸ Ἐμένα;” Ἀπὸ τὸ Θεό, λέει στὸν καθένα.
Γιατί δὲν ζητᾶτε Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν; Τί κρῖμα. Ξεχνᾶμε τὸ Θεὸ καὶ μάλιστα στὴν ἐποχή μας ποὺ ὁ οἰησμός, ὁ πανσεξουαλισμός, ἡ ἀνωμαλία, ἡ χρησιμοθηρία, ἡ παγκοσμιοποίηση καὶ ὅλα τὰ δεινά μας ἔχουνε βρεῖ στὴν ἐποχή μας.
Στρέψαμε τὰ νῶτα μας πρὸς στὸν Θεόν. Δὲ σκεφτόμαστε καθόλου τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Αὐτὸ ποὺ σκεφτόμαστε εἶναι πὼς θὰ τὰ οἰκονομήσουμε. Πὼς θὰ μπορέσουμε νὰ τὰ βγάλουμε πέρα μόνοι μας. Μὰ εἶναι δυνατὸν μόνος σου νὰ τὰ βγάλεις πέρα; Νὰ εἴδατε προχτὲς ἔριξε βροχὴ γιὰ ἕνα τέταρτο καὶ κόντεψε νὰ χαλάσει τὰ σύμπαντα. Ἕνα τέταρτο ἔβρεξε καταρρακτωδῶς καὶ κόντεψαν νὰ καταστραφοῦν τὰ πάντα. Γιατί δὲ τὰ βλέπουμε αὐτά; Γιατί δὲν ἀναγνωρίζουμε τὴν ἀδυναμία μας; Θέλουμε νὰ εἴμαστε κυρίαρχοι, θέλουμε νὰ εἴμαστε παντοδύναμοι. Τοῦ λέμε τοῦ Θεοῦ “δὲ σὲ ἔχουμε ἀνάγκη, εἴμαστε ἐμεῖς Θεοί”. Τρομάρα νὰ μὴν μᾶς ἔρθει…
Εἶναι λυπηρὸ ἀδελφοί μου νὰ ξεχνᾶμε τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνῷ ὁ Θεὸς φωνάζει καὶ μᾶς λέει “Ζητεῖτε πρῶτον τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ”. Λοιπὸν τί κάνεις; Καὶ τί κάνω; Γιατί κάνουμε αὐτὸ τὸ ἔγκλημα ἀδελφοί μου; Γιατί στρέφουμε τὰ νῶτα μας πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τοῦ λέμε “δὲ σὲ χαμπαρίζουμε, δὲν θέλουμε νὰ ἀσχοληθοῦμε μ’ ἐσένα, φύγε ἀπὸ ἐμᾶς, Θεοὶ εἴμαστε ἐμεῖς” καὶ διακηρύσσουμε ὅτι εἴμαστε ἄθεοι. Δὲν ὑπάρχει λαὸς στὴ γῆ ποὺ νὰ εἶναι ἄθεος ἀδερφοί μου, γιατί σὲ κάτι πιστεύουν, μὰ σὲ ἕνα ξύλο, μὰ στὸ φίδι, μὰ στὴ γάτα, μὰ στὸ εἴδωλον, ψεύτικος εἶναι αὐτὸς ὁ Θεός, ὅμως στρέφεται ἡ ψυχή του πρὸς κάτι, κάποια ἀνώτερη δύναμη.
Ὁ Χριστὸς μᾶς ἐδίδαξε τὴν ἀνώτερη δύναμη καὶ ἀπέδειξε μὲ τὰ θαύματά Του, μὲ τὴν Ἁγίαν Ζωήν Του καὶ μὲ τὸν Σταυρικὸν Τοῦ Θάνατον, ἐπικύρωσε ὅτι Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀληθινὸς θεός.
Ὁ Τριαδικὸς Θεὸς πρὸς τὸν ὁποῖον πρέπει νὰ στρέψουμε τὴν ψυχή μας καὶ νὰ τὸν πιστέψουμε μὲ ὅλη μας τὴν καρδιὰ καὶ Αὐτὸς εἶναι ὁ Βασιλεὺς τῶν Βασιλευόντων καὶ Κύριος τῶν Κυριευόντων καὶ Αὐτοῦ εἶναι ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν πρὸς τὴν ὁποίαν πρῶτον πρέπει νὰ ἐπιζητοῦμε, νὰ γίνουμε κληρονόμοι τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.
Ἀδερφέ μου καὶ ἀδερφή μου ἐὰν δὲν ἔχεις αὐτὲς τὶς σκέψεις ἐὰν δὲν ζητᾶς πρῶτα τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ πρέπει νὰ πιστεύεις ὅτι εἶσαι ἕνας ζωντανός – νεκρὸς περιφερόμενος. Μπορεῖ νὰ ἀνοιγοκλείνουν τὰ μάτια σου, μπορεῖ νὰ χτυπάει ἡ καρδιά σου, μπορεῖ νὰ σοῦ λένε οἱ γιατροὶ ὅτι εἶσαι ζωντανός, ὅμως γιὰ τὸ Θεὸ εἶσαι νεκρός. Γιατί δὲν ἐπικοινωνεῖς μαζί Του. Γιατί δὲ ζητεῖς πρῶτα τὴ βασιλεία τῶν Οὐρανῶν;
Καὶ ἂν πάρουμε ἀδελφοί μου τὴν ἀπόφαση νὰ ζητοῦμε πρῶτον τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν γιὰ νὰ τὴν κληρονομήσουμε πρέπει νὰ ἀγωνιστοῦμε. Πρέπει νὰ χύσουμε ἱδρῶτα γιὰ νὰ γίνουμε κληρονόμοι τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Καὶ σήμερα μᾶς τὸ εἶπε στὸ Εὐαγγέλιο (Λούκ. 16,13) τί πρέπει νὰ κάνουμε. Κατ’ ἀρχὰς λέει δὲν πρέπει νὰ ἔχετε δύο ἀφεντικά. Δὲν μπορεῖ νὰ ἔχετε δύο ἀφεντικά. Δὲν μπορεῖ νὰ λέτε πιστεύουμε στὸ Θεό, πιστεύουμε καὶ στὸ σατανᾶ. Κάνουμε τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ, κάνουμε καὶ τὰ ἔργα τοῦ σατανᾶ. Ὄχι, ἢ τὸν ἕναν θὰ ἀγαπήσεις καὶ τὸν ἄλλον θὰ μισήσεις. Πρέπει νὰ ἀφοσιωθεῖς καὶ νὰ ἀκολουθήσεις τὸν Ἕναν Θεόν. Τὸν Θεὸν τοῦ Φωτὸς καὶ τὸν θεὸν τοῦ σκότους νὰ τὸν συντρίψεις. Γιὰ νὰ γίνει ὅμως αὐτὸ καὶ πάλι Ἐγὼ θὰ σὲ βοηθήσω. Ποιός; O Θεός. Ἀρκεῖ νὰ μοῦ τὸ ζητήσεις. Eγὼ θὰ στείλω τὸ Πνεῦμα τὸ Ἀγίον, τὸ ὁποῖο θὰ εἶναι πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου κοντά σου καὶ θὰ βοηθεῖ ὅταν ἐσὺ ζητᾶς τὴν βοήθειά Του.
Λέμε τὸ Βασιλεῦ Οὐράνιε Παράκλητε, ἴσως κάθε βράδυ ἀλλὰ ψελλίζουνε τὰ χείλια μας λέξεις, χωρὶς νὰ παίρνουμε χαμπάρι τί λέμε. Παπαγαλίζουμε ἐκεῖ τὰ λόγια χωρὶς νὰ συναισθανόμαστε μέσα μας τίποτα. Ξέρετε τί λέει ὁ Θεὸς γιὰ ἐμᾶς, ὅταν ἔτσι παρουσιαζόμαστε ἐνώπιόν Του καὶ κάνουμε τὴν προσευχή μας καὶ ζητᾶμε τὴ βοήθειά Του, χωρὶς νὰ ἔχουμε αὐτοσυγκεντρωθεῖ, χωρὶς νὰ ἔχουμε περισυλλογὴ “μέλλω σὲ ἐμέσαι” ἐμετός, “θέλω νὰ σᾶς ξεράσω” λέει ὁ Θεός. Γιατί αὐτὴ τὴ στιγμή μου λέτε ὅτι παρίσταστε ἐνώπιον Μοῦ προσευχόμενοι, δὲν ἔχετε συγκεντρώσει τὴ σκέψη σας, τὸ μυαλό σας, τὴν καρδιά σας, τὶς ἐπιθυμίες σας, τοὺς πόθους σας καὶ δὲν ἐνώνεστε μαζί μου, τρέχει τὸ μυαλὸ σᾶς ἀλλοῦ.
Καὶ μάλιστα τώρα ποὺ εἴμαστε ἐδῶ στὴν Ἐκκλησία ἀδελφοί μου, πρῶτος ἐγὼ καὶ μετὰ ἐσεῖς, εἴμαστε παρόντες κατὰ τὸ σῶμα ἀλλὰ ἀπόντες κατὰ τὴν ψυχή. Γιατί; Γιατί δὲ ζητοῦμε τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ μ’ ὅλη μας τὴν καρδιά, γιατί δὲ πιστεύουμε ὅτι τώρα πάνω στὴν Ἅγια Τράπεζα εἶναι τεμαχισμένος ὁ ἴδιος ὁ Θεός μας. Αὐτὸ τὸ Τίμιο Σῶμα καὶ αὐτὸ τὸ Πανάγιο Αἷμα τοῦ Κυρίου. Δὲ τὸ νιώθουμε. Δὲν τὸ ζοῦμε. Δὲν εἶναι ζωή μας, τὸ Γεγονὸς αὐτὸ ποὺ εἶναι τὸ Γεγονὸς τῶν Γεγονότων καὶ γι’ αὐτὸ τὸ λόγο δὲν πηγαίνουμε μὲ λαχτάρα, μὲ ἐπιθυμία, μὲ φλόγα πίστεως νὰ κοινωνήσουμε κάθε Κυριακὴ τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων.
Μὰ Γέροντά μου, θὰ μοῦ πεῖτε εἴμαστε ἄξιοι νὰ κοινωνάμε κάθε Κυριακή; Προσέξτε κάνουμε μεγάλο λάθος. Δὲν κοινωνάμε γιατί εἴμαστε ἄξιοι. Κοινωνάμε γιὰ νὰ γίνουμε ἄξιοι.
Μὲ τὴ βοήθεια τίνος; Τοῦ σατανᾶ; Ὄχι. Αὐτὸς θέλει τὴν καταστροφή μας. Μὲ τὴ βοήθεια Eκείνου ποὺ εἶναι στὸ Ἅγιο Δισκοπότηρο. Ζωντανός! Ὄχι ψεύτικος. Δὲν εἶναι σύμβολα. Εἶναι οὐσία. Κατ’ οὐσίαν εἶναι τὸ Σῶμα τοῦ Κυρίου μας καὶ κατ’ οὐσίαν εἶναι τὸ πανάσπιλον καὶ πανάχραντον Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας. Ἔτσι πὼς μποροῦμε νὰ ζητᾶμε τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν ὅταν εἶμαι χλιαρός, κοιμᾶμαι ὁλόρθος ἐνῷ εἶμαι μὲς τὴν Ἐκκλησία; Βλέπω ἀπὸ πάνω μου ὅλους τοὺς Ἁγίους ἁγιογραφημένους, βλέπω πάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας καὶ μέσα μου δὲν αἰσθάνομαι τὴν ἀνάγκη νὰ ἑνωθῶ μὲ τὸ Θεό μου, νὰ ζητήσω πρῶτα τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ ἔρχομαι κεραμῖδι μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ φεύγω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦβλο.
Γιατί ἀδελφοί μου τόση ἀπομάκρυνση τῆς ψυχῆς μας ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ μᾶς παρακαλεῖ καὶ μᾶς λέει παιδιά μου “ζητῆστε πρῶτον τὴν Βασιλεία τοῦ Οὐρανοῦ καὶ ὅλα τὰ ἄλλα θὰ ἔρθουν, ἀπὸ Ἐμένα ἐξαρτῶνται τὰ πάντα, ἐγὼ εἶμαι ἡ πηγὴ τῆς Ζωῆς καὶ τῆς Ἀθανασίας. Ἐγὼ εἶμαι ὁ Ζωοδότης Κυριός σου καὶ Θεός σου.
Λέει στὴν Ἁγία Γραφὴ ὁ Θεὸς “παιδί μου, δῶσ’ μου τὴν καρδιά σου” (δὸς μοὶ σὴν καρδίαν) καὶ ἡ καρδιά μου δυστυχῶς εἶναι δοσμένη ἀλλοῦ.
Στὴν ὕλη, στὴ σάρκα, στὴν ἡδονὴ δυστυχῶς, τῶν χρημάτων, τῆς δόξας, τῆς παιδείας, τῶν γνώσεων καὶ ὅλων τῶν ἄλλων ἡδονῶν τῆς παρούσης ζωῆς. Μιὰ ἡδονὴ δὲν αἰσθανόμαστε, τὴν ἕνωση τῆς ψυχῆς μας μετὰ τοῦ Νυμφίου Χριστοῦ. Αὐτὴ τὴν ἡδονὴ δὲ θέλουμε νὰ τὴν αἰσθανθοῦμε. Θέλουμε ὅλες τὶς ἡδονὲς τοῦ κόσμου τούτου ποὺ εἶναι ψεύτικες. Ποῦ εἶναι ὁ Ὠνάσης, ποῦ εἶναι ὁ Νιάρχος, ποὺ εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ πλούσιοι; Διελύθηκαν. Βρῶμα, σκωλήκων καὶ δυσωδίαν.
Μᾶς τὸ ὑπόσχεται ὁ Θεὸς ὅτι “πάντα ταῦτα προστεθήσεται ὑμῖν”. Θὰ σᾶς βγάλω ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίση, θὰ σᾶς δώσω ἀνάταση, θὰ γλιτώσω τὴν Αἰωνία Ἑλλάδα μας ἀπὸ τὴν καταστροφὴ ποὺ θέλουν νὰ τὴν ὁδηγήσουν οἱ δῆθεν ψεύτικοι καὶ ὑποκριταὶ σύμμαχοι καὶ προστάται της. Ἐγὼ εἶμαι ὁ προστάτης, ὁ Θεός. Ἐγὼ θὰ σὲ ὁδηγήσω στὴν ἐλευθερία τὴν πνευματική. Ἐγὼ θὰ σοῦ δώσω τὴ Χαρὰ καὶ τὴν εὐδαιμονία, ἀρκεῖ νὰ ἔρθεις κοντὰ Μοῦ. Ἀρκεῖ νὰ ζητήσεις τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ἀρκεῖ νὰ ἀγωνιστεῖς καὶ νὰ πιστέψεις ὅτι ἔχεις ἕνα ἀφεντικό, Ἐμένα. Τὸ Θεό. Ὄχι καὶ τοὺς δυό. Τὸ σατανᾶ κι Ἐμένα. Τότε μὲ κοροϊδεύεις καὶ “μέλλω σὲ ἐμέσαι” λέει, θὰ σὲ ξεράσω.
Μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μου, σᾶς παρακαλῶ ἀδελφοί μου νὰ μοῦ κάνετε ὑπακοή. Φροντίστε νὰ εἶστε γνήσια καὶ ζωντανὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Φροντίστε νὰ ἐπιζητεῖτε πρῶτα τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ πιστεύετε ὅτι ὅλα τὰ ἄλλα ὑλικὰ ἀγαθὰ θὰ προστεθοῦν, γιατί ὁ Χριστὸς μᾶς εἶναι ὁ Μέγας Τροφοδότης μας, δὲν μᾶς ἐγκαταλείπει ποτέ. Μᾶς ἀγαπᾶ καὶ μᾶς φροντίζει ὅταν ἐμεῖς Τοῦ λέμε ὅτι εἴμαστε δικοί Του καὶ τὸν παρακαλοῦμε νά ’ρθεῖ νὰ ἐνθρονιστεῖ στὴν καρδία μας, τὴν ὁποία ζητάει καὶ τότε φωτιζόμαστε μὲ τὴ Χάρη Ἐκείνου καὶ θὰ προοδεύουμε καὶ θὰ προκόπτουμε. Ἀμήν.
Πηγή: YouTube: ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ Ι.Μ. ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΝΤΩΝ ΧΑΡΑ KΟΡΙΝΘΟΥ 182 (apostolis hatzimaggos)