Ὁ παπα-Φώτης Λαυριώτης ἔδωσε ρητὴ ἐντολὴ οἱ χριστιανοὶ νὰ μὴν παραλάβουν τὴν κάρτα τοῦ πολίτη!

-Ἕνα ἄλλο ποὺ τὸν πείραζε πολὺ ἦταν τὸ ἠλεκτρονικὸ σφράγισμα τῶν προϊόντων.

-Κάποτε τοῦ πρόσφερε κάποιος νὰ φάει ἕνα προϊὸν καὶ ὅταν διαπίστωσε πάνω του τὸ σφράγισμα τὸ ἐκσφενδόνισε μίλια μακριά.

-Ἤξερε ὅτι αὐτὸ τὸ ἠλεκτρονικὸ σφράγισμα θὰ τὸ ἐπιβάλουν καὶ στοὺς ἀνθρώπους καὶ αὐτὸ τὸν ἀπασχολοῦσε πολύ .

-Μάλιστα μετὰ τὸ θάνατο τοῦ ἐμφανίστηκε σὲ ἐνύπνιο σὲ κάποιον ἱερέα καὶ τοῦ ἔδωσε ρητὴ ἐντολὴ νὰ ἐνημερώσει τοὺς ἀνθρώπους νὰ μὴν παραλάβουν τὴ κάρτα τοῦ πολίτη θεωρῶντας τὴν ἐπικίνδυνη γιὰ κάθε χριστιανό.

(κ. Νικόλαος Καλίτσας, «Παπα-Φώτης Λαυριώτης, ἀφανὴς ὁδοιπόρος τοῦ Χριστοῦ»).

-Ρωτήσαμε τὴν κ. Βασιλική, ποὺ ὑπηρετοῦσε τον παππούλη στὸ χωριό, νὰ μᾶς ἀποκαλύψει ποιές χαρακτηριστικὲς κουβέντες του θυμᾶται κι ἐκείνη ἀπάντησε:

-«Λέει συνέχεια πὼς θὰ ἔρθουν δύσκολα χρόνια. Πὼς ὁ Χριστιανισμὸς θὰ δοκιμαστεῖ, ἀλλὰ δὲ θὰ χαθεῖ.

-Ἔκνευρίζεται μὲ τὸν ἀριθμὸ τοῦ ἀντίχριστου, τὸ 666, καὶ συμβουλεύει, ὅταν θὰ ἔλθουν ἐκεῖνες οἱ πονηρὲς ἡμέρες νὰ φύγουμε στὰ βουνά, γιὰ νὰ μὴ σφραγιστοῦμε.

-Πολλὲς φορὲς ἐπαναλαμβάνει, νὰ προσέχουμε τοὺς Χιλιαστές, γιατί εἶναι πονηροὶ καὶ νὰ κάνουμε συνέχεια προσευχή.

-Μοῦ ζήτησε, ὅταν πεθάνει, νὰ τὸν πετάξω σ’ ἕνα βουνό, νὰ τὸν φᾶνε τὰ ὄρνεα!

-Γιὰ μένα εἶναι ἕνας πραγματικὸς καλόγερος, ποὺ ὅμως καλογερεύει μέσα στὸν κόσμο».

-Κακῶς δέχτηκε ἡ Σύνοδος τὸν πάπα! Εὐθύνονται ὅσοι τὸν κάλεσαν. Πολὺ καλῶς ἔκαναν ὅσοι ἀντέδρασαν!.. Ὁ παπισμὸς προξένησε μεγάλες συμφορὲς καὶ στὴν Ἑλλάδα.

-Στόχος του εἶναι νὰ καταστρέψει τὴν Ὀρθοδοξία· μὰ ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ Ἀλήθεια καὶ ἡ Ζωὴ καὶ “πύλες Ἅδου” δὲν φοβᾶται γιατί ἔχει κεφαλή Της καὶ προστάτη Της τὸ Χριστό.

-Ἦταν ἀνεπίτρεπτο αὐτὸ ποὺ ἔγινε, μετὰ ἀπὸ τόσους αἰῶνες νά ’ρθεῖ πάπας στὴν Ἑλλάδα! Τί ἄλλο θὰ δοῦμε; Ὁ πάπας εἶναι διάβολος, μόνο ποὺ ἔχει ἐλπίδα νὰ μετανοήσει…

-Τοὺς ἔζησα τοὺς παπικοὺς στοὺς Ἁγίους Τόπους, ὅταν ὑπηρετοῦσα· εἶναι πολὺ πεισματάρηδες καὶ τυφλωμένοι.

-Καταλαβαίνουν ὅτι ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι ἔχουμε τὴν ἀλήθεια – ἀφοῦ ἀπὸ μᾶς ἔπαιρναν τὸ Ἅγιο Φῶς κάθε Μεγάλο Σάββατο, τὸ ἔβλεπαν τὸ θαῦμα – ἀλλὰ ὁ ἐγωισμὸς δὲν τοὺς ἀφήνει νὰ τὸ παραδεχθοῦν.

-Ὁ ἐγωισμὸς τυφλώνει τὸν ἄνθρωπο. Κι ὁ πάπας Ρώμης εἶναι ἡ ἐνσάρκωση τοῦ ἑωσφορικοῦ ἐγωισμοῦ!

-Ἔλεγε ὁ παπα- Φώτης … “λυπᾶμαι καὶ πονάω αὐτοὺς ποὺ ἀμφισβητοῦν τὴν Πίστη μας, γιὰ τὴν ὁποία ἔδωσαν τὴ ζωή τους τὸ αἷμα τους χιλιάδες Ἅγιοι γιὰ νὰ εἴμαστε ἐμεῖς ἐντάξει καὶ σίγουροι στὴ πίστη!”»

-¨Αὐτὸ τὸ νησὶ (Μυτιλήνη) ἔχει μεγάλες Εὐλογίες ἀπὸ τὴν ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ γιατί κράτησε Εἰκονόφιλη στάση στοὺς εἰκονομαχικοὺς χρόνους.¨Σίγουρα γιὰ τὴν ἐποχή μας, εἶναι “σημεῖον ἀντιλεγόμενον”»

-«Ὁ παπα-Φώτης ὑπῆρξε ἕνας ταπεινὸς παραδοσιακὸς παπᾶς, μᾶλλον καλόγηρος, μὲ ὅλη τὴ σημασία τῆς λέξεως.

-Γνωρίσθηκε καὶ ἦλθε σὲ ἐπαφὴ καὶ πνευματικὴ σχέση μὲ τοὺς ἁγιασμένους Γέροντες: τὸν ρῶσο παπα-Τύχωνα, ἀπ’ τὸν ὁποῖο ἔλαβε τὴν μεγαλοσχημία, τὸν Ὅσιο Σιλουανό τον Ἀθωνίτη, τὸν Σωφρόνιο τοῦ Ἔσσεξ, τὸν Γέροντα Παῦλο Παυλίδη τὸν Λαυριώτη καὶ ἰατρὸ καὶ φτασμένο πνευματικὸ καὶ πολλοὺς ἄλλους.

-Δὲν ἤθελε τερτίπια καὶ διπλωματίες κατὰ τὴν ἐπικοινωνία. Ἦταν πηγαῖος ἐκφραστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως.

-Τὴν πίστη του δὲν τὴν ἀντάλλασσε μὲ ὅλα τὰ καλὰ τοῦ κόσμου. Δὲν συσχηματιζόταν μὲ τὰ τοῦ κόσμου, δὲν φοβόταν, οὔτε σκιαζόταν τοὺς πολιτικοὺς καὶ τοὺς ἄρχοντες…

-Ὀργιζόταν ὅταν ἔβλεπε κληρικοὺς νὰ μὴν τιμοῦν τὸ ράσο τους. Κάποιες φορὲς ἤλεγχε τοὺς συναδέλφους του κληρικοὺς μὲ λόγια σκληρά.

-Στηλίτευε ἄγρια, ὅπως ἔκαναν οἱ προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.

-Ἦταν τόσο ἀληθινὸς καὶ ποτὲ δὲν ἔκρυβε στὸ βάθος τῆς σκέψεώς του καμιὰ ἀπολύτως πονηριὰ ἢ δόλο. Ἦταν στὸ χαρακτῆρα σὰν ἕνα μικρὸ παιδάκι.

-Ἀπεχθανόταν τὴ διαστροφὴ καὶ τὴν ἀναλήθεια. Εἶχε ἰδιαίτερες σχέσεις μὲ τὸν ἀείμνηστο Ἀρχιεπίσκοπο Σεραφεὶμ Τίκα.

-Τὸν ἐνθυμοῦμαι νὰ πίνει τὸν καφέ του μὲ τὸν μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο.

-Μάλιστα κάποτε συνέβη κατὰ τὴν χειροτονία του νῦν Σέβ. Μητροπολίτου Μυτιλήνης νὰ λάβει μέρος κατ’ αὐτὴν καὶ ὁ παπα-Φώτης.

-Στὴ θωριὰ τῆς ἁπλότητάς του ὁ μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος κυρὸς Σεραφεὶμ εἶπε τὸν χαρακτηριστικὸ λόγο του: «ὅλοι ἐμεῖς, ἐνν. οἱ ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, δὲν κάνουμε ὅσο αὐτὸ τὸ κούτσικο παπαδάκι» (λόγῳ τοῦ κοντοῦ ἀναστήματός του).

π. Θεμιστοκλέους Χριστοδούλου

Συντάκτης

Σχολιάστε

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί.Τα απαραίτητα πεδία είναι μαρκαρισμένα *