“Ὡσαννὰ εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Kυρίου, ὁ Bασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ”. Πρωτοφανής, παράδοξος καὶ μεγαλοπρεπὴς ἡ εἴσοδος εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀδερφοί μου. Ὁ Ρωμαῖος αὐτοκράτωρ Καλιγούλας συνήθιζε νὰ εἰσέρχεται καθήμενος ἐπὶ ἅρματος, τὸ ὁποῖο ἔσυραν τίγρεις. Ὁ αὐτοκράτωρ ὁ Μᾶρκος Ἀντωνίνος καὶ ἐκεῖνος εἰσήρχετο σὲ μεγαλοπρεπὲς ἅρμα τὸ ὁποῖον ἔσυραν ἐλέφαντες καὶ ὁ Πομπήιος ὁ αὐτοκράτωρ, ὁ Ρωμαῖος καὶ ἐκεῖνος εἰσερχόμενος εἰς τὴν πόλη ἐκάθητο ἐπάνω ἅρματος τὸ ὁποῖον ἔσυραν λέοντες.
Ὁ Βασιλεὺς τῶν Βασιλέων, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀδερφοί μου εἰσέρχεται σήμερον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καθήμενος οὐχὶ ἐπὶ ἅρματος ἀλλὰ ἐπὶ πώλου ὄνου. Εἰσέρχεται ταπεινὸς καὶ ἄσημος μέσα εἰς στὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνῷ τὰ πλήθη ποὺ ἦσαν συγκεντρωμένα καὶ λένε οἱ ἱστορικοὶ ὅτι πρέπει νὰ εἶχαν συγκεντρωθεῖ πάνω ἀπὸ 3 ἑκατομμύρια ἄνθρωποι, γιατί γιόρταζαν τὸ Πάσχα τὸ Ἑβραϊκὸν καὶ γιατί εἶχαν ἔρθει πάρα πολλοὶ γιὰ νὰ δοῦν τον ἐκ νεκρῶν ἀναστάντα Λάζαρον, τοῦ ὁποίου ἡ ἀνάστασις εἶχε προξενήσει μεγάλη ἐντύπωση καὶ εἶχαν ἔλθει ἑκατομμύρια ἀνθρώπων γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦν τὸν Βασιλέα τῶν Βασιλέων, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ κρατοῦσαν στὰ χέρια τους τα βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἔκραζαν “ὡσαννὰ εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ Βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ”.
Ἐπίστευαν ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς θὰ ἐνεθρονίζετο ἐπάνω σὲ θρόνον μεγαλοπρεπέστατον καὶ ἐπίγειον. Τὸν ἔβλεπαν σὰν ἐπίγειον Βασιλέα ποὺ θὰ ἀποκαθιστοῦσε τὴν δόξα τοῦ Ἰσραὴλ τὴν παλαιὰν καὶ θὰ ἐλευθέρωνε τὸν λαὸν ἀπὸ τὴν κατάκτηση τῶν Ρωμαίων. Καὶ ἐνῷ ὁ λαὸς ζητωκραυγάζει καὶ ἀναφωνεῖ μὲ ἀλαλαγμοὺς σείων τὰ βαΐα τῶν φοινίκων “ὡσαννὰ εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου”
ὁ Κύριός μας εἰσέρχεται στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ βλέπει ἕναν ἄλλον θρόνον, βλέπει τὸν θρόνον τοῦ Σταυροῦ, ὑψωμένο ἐπάνω εἰς τὸν φρικτὸ Γολγοθᾶ καὶ εἶναι ἕτοιμος νὰ ἀνέβει σ’ αὐτὸν τὸν θρόνον γιὰ νὰ δοξαστεῖ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους καὶ ἀπὸ τοὺς ἀρχαγγέλους καὶ ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὅλων τῶν γενεῶν.
Νὰ δοξαστεῖ ὡς τί; Ὄχι ὡς ἐπίγειος Βασιλεύς, ἀλλὰ ὡς Ἐπουράνιος Βασιλεύς, ὡς Βασιλεὺς ὁ ὁποῖος βασιλεύει εἰς στοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων εἰς τὴν Ἄνω Ἱερουσαλήμ, στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ὅπως καὶ ἐγένετο γιατί ἐν συνεχείᾳ ὁδηγεῖται εἰς στὸ φρικτὸν Πάθος, εἰς τὸν φοβερὸν Γολγοθᾶ ὅπου ἐκεῖ προσφέρεται θυσία γιὰ νὰ λυτρώσει ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα ἀπὸ τὸ κράτος τοῦ διαβόλου καὶ νὰ ἐλευθερώσει ὅλους ἡμᾶς ἀπὸ τὸ κακὸ καὶ νὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴν Ἀθανασία καὶ εἰς τὴν κληρονομίαν τῆς Αἰωνίου Ζωῆς.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἀδερφοί μου εἰσέρχεται εἰς στὰ Ἱεροσόλυμα ἀλλὰ εἰσέρχεται καὶ σὲ κάποια ἄλλα Ἱεροσόλυμα ποὺ εἶναι ὁ ἐσωτερικὸς κόσμος τοῦ καθενὸς ἀπὸ ἐμᾶς. Στέκεται ἔξω ἀπὸ τὴν θύραν τις ψυχῆς μας καὶ κρούει καὶ ὅποιος ἀνοίγει τὴν θύραν του, τὴν θύρα τῆς ψυχῆς του, εἰσέρχεται ἐντὸς αὐτῆς καὶ κατακτᾶ τὸν ἐσωτερικόν του κόσμο καὶ γίνεται ὁ Βασιλεύς του καὶ Κύριός του. Ζητεῖ ἀπὸ ἐμᾶς ὁ Χριστός, ἀδελφοί μου, νὰ ἀνοίξουμε τὴν καρδιά μας γιὰ νὰ εἰσέλθει ἐντός μας, γιατί μᾶς τὸ ἔχει τονίσει ὅτι “ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ἡμῶν ἐστὶ” ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι μέσα μας. Συνεπῶς ζητάει ἀπὸ σένα καὶ ἀπὸ μένα νὰ ἀνοίξουμε τὴ θύρα τῆς καρδιᾶς μας, νὰ ἀνοίξουμε τὴν ψυχή μας γιὰ νὰ μπεῖ μέσα σὲ ἐμᾶς ὁ Αἰώνιος Βασιλεὺς καὶ νὰ κατακτήσει τὸν ἐσωτερικό μας κόσμο, νὰ μᾶς ἐξαγιάσει, νὰ μᾶς θεώσει καὶ νὰ μᾶς καταξιώσει νὰ γίνουμε κληρονόμοι τῆς Ἐπουρανίου Τοῦ Βασιλείας.
Πῶς θὰ γίνει ὅμως αὐτό; Πρέπει νὰ κρατήσουμε καὶ ἐμεῖς στὰ χέρια μας τα βαΐα τῶν φοινίκων. Ποιά βαΐα τῶν φοινίκων; Τὰ βαΐα τῶν φοινίκων τῶν ἀρετῶν μας
καὶ νὰ ἀνακράξομε καὶ ἐμεῖς “ὡσαννὰ εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου” εὐλογημένος νὰ εἶσαι Κύριε Ἐσὺ ποὺ εἰσέρχεσαι μέσα στὴν καρδιά μου γιὰ νὰ γίνεις κατακτητής της καὶ νὰ μὲ εὐλογήσεις καὶ νὰ μὲ ἀξιώσεις νὰ σὲ αἰνῶ καὶ θὰ σὲ δοξάζω εἰς τοὺς Αἰῶνας τῶν Αἰώνων.
Οἱ ἑβραῖοι καὶ οἱ ἰουδαῖοι κρατοῦν τα βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἀλαλάζουν καὶ ἀνακράζουν “ὡσαννὰ τὸ Υἱὸ Δαυίδ, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου” ἀλλὰ δὲν ἔχουν συναίσθηση ὅτι Ἐκεῖνος ποὺ εἰσέρχεται δὲν εἶναι ἐπίγειος Βασιλεύς. Καὶ ἐμεῖς ἀδερφοί μου θὰ πρέπει νὰ κρατήσουμε τὰ βαΐα των φοινικῶν καὶ νὰ κραυγάσουμε καὶ νὰ ἀνυμνήσουμε τὸν Αἰώνιον Βασιλέα καὶ κατακτητὴ τῶν καρδιῶν μας πιστεύοντες ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς δὲν εἶναι ὁ ἐπίγειος Βασιλεὺς εἶναι ὁ Ἐπουράνιος, ὁ ὁποῖος θέλει νὰ μᾶς ἐξαγιάσει καὶ θέλει νὰ μᾶς καταξιώσει νὰ εἰσέρθουμε στὴ Βασιλεία Του τὴν Αἰώνιον, ὅπου ἐκεῖ μαζί Του, συγκληρονόμοι Του καὶ συγκυρίαρχοι νὰ δοξάζουμε καὶ νὰ ἀνυμνολογοῦμε τὸν Τριαδικὸν Θεόν μας. Τὰ βαΐα τῶν ἀρετῶν! Τὸ σκέφτηκες αὐτό; Ὅτι πρέπει νὰ κρατήσεις ὄχι τὰ ὑλικὰ βάγια ποὺ θὰ σοῦ δώσει ἡ ἐκκλησία σήμερα ἀλλὰ πρέπει νὰ κρατήσεις τὶς ἀρετές σου. Πρέπει νὰ ἑτοιμάσεις τὶς ἀποσκευές σου, οἱ ὁποῖες πρέπει νὰ εἶναι πολὺ βαριές, νὰ ἔχουν βάρος πολύ, βάρος πνευματικό, τὸ βάρος τῶν ἀρετῶν σου.
Γιὰ νὰ τὸ ἐπιτύχεις αὐτὸ πρέπει νὰ ἀγωνιστεῖς πολύ. Δὲν εἶναι εὔκολο νὰ πάρεις τὰ βάγια καὶ νὰ πεῖς “ὡσαννὰ εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος εἶναι ὀνόματι Κυρίου” ἐκτὸς κι ἂν τὸ πεῖς μὲ τὴ γλῶσσα καὶ τὰ χείλη. Γιὰ νὰ τὸ πεῖς αὐτὸ μὲ τὴν καρδιά σου εἶναι ἀνάγκη νὰ ἔχεις θησαυρὸν πνευματικὸν μέσα σου, εἶναι ἀνάγκη νὰ ἔχεις συγκεντρώσει τὸν πλοῦτον τὸν Ἐπουράνιον. Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἔχεις ἀγωνιστεῖ νὰ ἀποκτήσεις τὶς ἅγιες ἀρετές. Καὶ ἀσφαλῶς σὰν χριστιανὸς ποὺ εἶσαι καὶ μελετᾶς στὴν Ἁγία Γραφὴ γνωρίζεις ποιές εἶναι οἱ ἀρετὲς ἐκεῖνες ποὺ πρέπει νὰ ἀποκτήσεις γιὰ νὰ ὑποδεχθεῖς Τὸν Βασιλέα τῶν Βασιλευόντων. Γιὰ νὰ γίνει κατακτητὴς τῆς καρδιᾶς σου ὁ Χριστὸς εἶναι ἀνάγκη νὰ τὶς ἐφαρμόσεις ἐκεῖνες τὶς ἀρετὲς ποὺ γνωρίζεις, ποὺ ἔχεις μελετήσει ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, ποὺ ἔχεις διδαχθεῖ ἀπὸ τὰ κηρύγματα τῆς ἁγίας μας ἐκκλησίας.
Δυστυχῶς ἀδερφοί μου συνηθίζουμε οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐμᾶς νὰ περιοριζόμαστε σὲ μιὰ θρησκευτικότητα τῶν τύπων. Πᾶμε σήμερα στὴν ἐκκλησία μας γιὰ νὰ πάρουμε τὰ βάγια καὶ νὰ εὐλογηθοῦμε, ἀλλὰ μαζί μας δὲν φέρουμε τὸν ἐξαγνισμόν την ψυχῆς μας, τὴν ἁγιότητα τοῦ ἐσωτερικοῦ μας κόσμου. Πηγαίνουμε στὴν ἐκκλησία μας γιὰ νὰ ἐπιτελέσουμε ἕνα καθῆκον τυπικόν.
Ἀλλὰ ὁ Χριστὸς σήμερα καὶ κάθε ἡμέρα καὶ σὲ κάθε λειτουργία μας περιμένει γιὰ νὰ κάνει αὐτὴν τὴν πνευματικὴν εἴσοδον στὰ Ἱεροσόλυμα τῶν ψυχῶν μας.
Ζητεῖ ἀπὸ ἐμᾶς καθημερινῶς καὶ σὲ κάθε πνευματικὴ ἐπικοινωνία ποὺ ἔχουμε μαζί Του, εἴτε αὐτὴ εἶναι ἡ ἀτομικὴ προσευχή, εἴτε αὐτὴ εἶναι ἡ θεία λειτουργία, εἴτε εἶναι ἡ ἀνάγνωσις τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ζητάει ὁ Χριστὸς νὰ μπεῖ μὲς στὴν καρδιά μας! Νὰ κρατήσουμε τὰ βαΐα τῶν φοινίκων τῶν ἀρετῶν μας στὰ χέρια μας καὶ νὰ τὸν ὑποδεχθοῦμε ἀνακράζοντες καὶ ἀνυμνολογοῦντες Αὐτὸν ὡς Βασιλέα τῶν καρδιῶν μας, ὡς κατακτητὴ τῶν ψυχῶν μας. Μὴν περιοριστοῦμε ἀδερφοὶ μοῦ σ’ αὐτὴν τὴν τυπικὴ ἐκδήλωση καὶ ἐξωτερικῶς καὶ τυπικῶς νὰ γιορτάσουμε τὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων.
Ἡ Κυριακὴ τῶν Βαΐων γίνεται μιὰ φορὰ τὸ χρόνο τελετουργικῶς, ἀλλὰ πνευματικῶς γίνεται ἀνὰ πᾶσαν στιγμήν. Κάθε στιγμὴ ποὺ ἐσὺ θὰ πεῖς “Κύριε καὶ Θεέ μου, Βασιλέα τῶν Οὐρανῶν καὶ Βασιλιᾶ μου, Πατέρα μου Οὐράνιε, ἔλα νὰ σκηνώσεις μὲς στὴν καρδιά μου, Βασιλεῦ Οὐράνιε Παράκλητε τὸ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν” κάθε φορὰ ποὺ τὸ λὲς πρέπει νὰ γίνεται μία πνευματικὴ εἴσοδος στὰ Ἱεροσόλυμα τῆς ψυχῆς σου.
Ἐὰν δὲν πραγματοποιεῖται αὐτὴ ἡ εἴσοδος, οἱ προσευχές σου καὶ οἱ λατρεῖες σου εἶναι καθαρῶς τυπικές. Ὑποφέρεις καὶ εἶσαι ἀσθενὴς ἀπὸ τὸ νόσημα τῆς τυπολατρίας, τὸ ὁποῖον καταβασανίζει ὅλους μας, κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς στὴν ἐποχή μας.
Περιοριζόμαστε ὅλοι μας, ἀδελφοί μου, εἰς τὶς ἐξωτερικὲς τυπολατρίες τὶς ὁποῖες ὁ Θεὸς βδελύσσεται, ναὶ ἀδελφοί μου, βδελύσσεται, ξέρετε τί θὰ πεῖ; Σιχαίνεται. Δὲν τὸ λέω ἐγώ, τὸ λέει ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς στὴν Ἁγία Γραφή. “Τὰς πανηγύρεις ὑμῶν καὶ τὰς νουμηνίας βδελύσσεται ἡ ψυχή μου” σιχαίνομαι τὰ πανηγύρια σας καὶ τὶς τυπολατρίες σας καὶ ἐπιθυμῶ “ἀποστρέψε τὸ πρόσωπό μου ὑφ’ ὑμῶν” καὶ δὲν θέλω οὔτε νὰ σᾶς βλέπω ὅταν περιορίζεστε στὶς ἐξωτερικὲς τυπολατρίες. Μᾶς σιχαίνεται ὁ Θεὸς καὶ δὲν θέλει οὔτε νὰ ρίξει τὰ βλέμματά Του πάνω μας ὅταν εἴμαστε τυπολάτραι, ὅταν εἴμαστε ὑποκριταί, ὅταν δὲν ἀνοίγουμε τὴν καρδιά μας γιὰ νὰ μπεῖ μέσα μας ὁ Βασιλεὺς καὶ νὰ ἐνθρονιστεῖ μέσα στὸ θρόνο ποὺ θὰ εἶναι ἡ καρδιά σου καὶ ἡ καρδιά μου, ἡ ψυχή σου καὶ ἡ ψυχή μου.
Ἀδελφοί μου, μετὰ ἀπὸ λίγας ἤμερας, θὰ ἑορτάσουμε καὶ ἐμεῖς τὸ Ἅγιον Πάσχα καὶ πρὸ Αὐτοῦ, θὰ προσκυνήσουμε τὰ σεπτὰ Πάθη τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἐπανάληψις τῆς προσκυνήσεως τῶν σεπτῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου μας καὶ τῆς Ἀναστάσεως κάθε χρόνο, γίνεται γιὰ νὰ μᾶς ὑπενθυμίσει ἡ ἐκκλησία ὅτι πρέπει νὰ δεχθοῦμε τὸν Χριστὸ μὲς στὴν καρδιά μας. Νὰ θυμηθοῦμε τὰ Πάθη εἰς στὰ ὁποῖα ὑπεβλήθη γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, νὰ προσκυνήσουμε τὴν λαμπροφόρο Ἀνάστασή Του γιὰ νὰ συναναστηθοῦμε καὶ ἐμεῖς μαζί Του. Ὄχι ἁπλῶς τυπικῶς νὰ ὑποδεχθοῦμε τὸ Νυμφίο τὸ βράδυ, καθαρῶς ἐξωτερικῶς μὲ τυπολατρίες ἐνασχολούμενοι καὶ τὴ Μεγάλη Δευτέρα καὶ τὴ Μεγάλη Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη καὶ Παρασκευὴ καὶ Σάββατο. Ἀλλὰ νὰ γονατίσει ἡ ψυχή μας μπροστὰ στὸ Νυμφίο Χριστὸ καὶ νὰ τοῦ ποῦμε “Κύριε εἶσαι ὁ Νυμφίος τῆς ψυχῆς μου. H ψυχή μου σὲ διάλεξε γιὰ Νυμφίο της, σὲ προσκυνῶ καὶ σὲ τιμῶ καὶ σὲ λατρεύω. Κρατῶ στὰ χέρια μου τα βαΐα τῶν φοινίκων ποὺ εἶναι οἱ ἀρετές μου καὶ ἀγωνίζομαι Κύριε, ἀγωνίζομαι μὲ ὅσες δυνάμεις μου ἔχεις δώσει Ἐσύ, νὰ ἀπαλλαγῶ ἀπὸ τὰ πάθη μου, νὰ ἀνοίξω τὴν καρδιά μου, νὰ καθαρίσω τὸν ἐσωτερικό μου κόσμο ὥστε ἐσὺ σὰν Νυμφίος, σὰν Ἐσταυρωμένος πάνω στὸ Σταυρό, σὰν θριαμβευτὴς Ἀναστημένος ἐκ νεκρῶν νὰ εἰσέλθεις μέσα στὴν καρδιά μου γιὰ νὰ μὲ ἁγιάσεις, γιὰ νὰ μὲ εὐλογήσεις καὶ νὰ μὲ ἀξιώσεις νὰ σὲ γιορτάσω καὶ στὴν Ἐπουράνιο Βασιλεία Σου. Ἀμήν.
Ἠχητικὸ κήρυγμα “Κυριακῆς τῶν Βαΐων 1994” ἀπὸ ouranopolitis.gr
Ἀπομαγνητοφώνηση – ψηφιοποίηση σὲ κείμενο ἀπὸ orthodoxia.gr