Καλῶς ἦλθες κόρη μου (Ζτούπα Καλλιόπη). Ἔλα κάθισε, γιατί ἔχω νὰ σὲ ἐνημερώσω γιὰ κάποια γεγονότα ποὺ πρόκειται νὰ συμβοῦν κατ’ ἐντολὴν τοῦ Κυρίου μας, γιατί πρέπει νὰ τὰ γνωρίζεις. Ἐγὼ θὰ φύγω, δὲν θὰ τὰ ζήσω, ἀλλὰ ἐσὺ θὰ τὰ ζήσεις, μοῦ εἶπε. Τὸ ὕφος του ἦταν σοβαρὸ καὶ ἦταν πολὺ λυπημένος.
Ἄκουσε παιδί μου, οἱ χρόνοι ποὺ ἔρχονται εἶναι πολὺ δύσκολοι καὶ θὰ ζήσετε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Θὰ πρέπει νὰ εἶσαι πολὺ προσεκτική, γιατί ὅλα θὰ γίνονται μὲ πολὺ πονηρὸ τρόπο. Τὰ καλὸ θὰ τὸ χρεώνουν γιὰ κακὸ καὶ τὸ δίκαιο γιὰ ἄδικο. Θὰ πλεονάζουν οἱ ἀδικίες, οἱ συκοφαντίες, οἱ κλεψιές, οἱ φόνοι. Πολὺς πόνος, πολλὲς ἀρρώστιες.
Δὲν θὰ προλαβαίνουν οἱ γιατροὶ νὰ βρίσκουν φάρμακα γιὰ τὶς ἀρρώστιες, γιατί θὰ παρουσιάζεται ἄλλη ἀρρώστια, καινούργια, ἄγνωστη μέχρι τότε καὶ ὅλο θὰ ψάχνουν νὰ βροῦν καινούργια φάρμακα. Ὅλος ὁ τρόπος τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων θὰ ἀλλάξει. Θὰ πρέπει νὰ ξεχάσετε ὅλα ὅσα γνωρίζατε μέχρι τώρα. Θὰ γεμίσει ἡ Ἑλλάδα μὲ αἱρέσεις. Δὲν θὰ μποροῦν οἱ ἄνθρωποι νὰ διακρίνουν τὸ ὀρθὸ ἀπὸ τὸ πλανεμένο. Ἀπὸ τὴν μία πλευρὰ ἡ ἀπιστία καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ πλάνη. Τὰ μάτια σου νὰ τὰ ἔχεις τετρακόσια, νὰ προσέχεις καὶ νὰ προσεύχεσαι.
Νὰ διδάσκεις τὸν κόσμο τὴν ἀλήθεια, ὅλα ὅσα ἔχεις διδαχθεῖ. Οἱ ἄνθρωποι δύσκολα θὰ ἀλλάζουν. Δὲν θὰ θέλουν νὰ ἀνοίξουν τοὺς ὀφθαλμούς τους, θὰ ἐθελοτυφλοῦν εἰς τὸν ἀπαγχονισμὸν τῆς ψυχῆς τους. Θὰ παραδίδουν τὶς ψυχὲς αὐτῶν εἰς τὴν ἀσχήμιαν καὶ ὄχι στὴν εὐπρέπειαν. Μὴ βάλεις τὰ αὐτιὰ σοῦ εἰς τοὺς ἀσεβεῖς, αὐτοὺς ποὺ λέγουν ἀπρεπῆ, ἀνόητους λόγους ὅτι ἡ Ἁγία Κοινωνία τὴν ὁποία ἐπιτελεῖ ὁ εὐσεβὴς ἱερεύς, ὅτι δῆθεν προκαλεῖ ἀσθένειες. Ἀντιθέτως θεραπεύει ἀσθενείας, ὁδηγεῖ εἰς τὴν σωτηρίαν, φωτίζει, δίδει βήματα ἱερά. Ἡ Ἁγία Θεία Κοινωνία εἶναι Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ καὶ εἶναι ἀνεξάντλητος. Μὴν ἀκοῦτε τὰ ἄτοπα.
Ἐπειδὴ ὁ Θεὸς θέλει ὅλον τὸν κόσμο νὰ τὸν σώσει, θὰ πρέπει νὰ ἔλθετε σὲ μετάνοια εἰλικρινῆ. Μετάνοια καὶ προσευχή, αὐτὰ θὰ σᾶς βοηθήσουν. Ἀκόμη θὰ ἀποτρέψει ὁ Θεὸς ἐν μέρει κάποια γεγονότα. Μὴν παρασύρεστε ἀπὸ τὰ κελαηδήματα τῶν αἱρέσεων. Νὰ τηρεῖτε ἐπακριβῶς τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἀλλόθρησκοι νόμον Θεοῦ δὲν ἔχουν, ὅμως τηροῦν τὸν δικό τους νόμο. Ἐμεῖς ἔχουμε τοὺς νόμους ποὺ μᾶς ἔδωσε ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς καὶ τὸν ἀγνοοῦμε.
Ὀρθόδοξος ἱερέας θὰ κηρύξει καινούργια θρησκεία παρασυρόμενος ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς, διεγερθεῖς ἀπὸ ἐγωισμὸ καὶ ἐκ τοῦ πειρασμοῦ. Μὴ μπορῶντας ὁ Θεὸς νὰ βλέπει νὰ παρασύρονται τὰ πλάσματά Του καὶ νὰ χάνονται πολλὲς ψυχές, θὰ στείλει ἰσχυροὺς ποιμένας γιὰ νὰ ἐπανδρώσουν τὸ ποίμνοιόν Του. Ἐκεῖ ποὺ νομίζουν οἱ πολέμιοι τῆς Ὀρθοδοξίας ὅτι θὰ σβήσει καὶ θὰ χαθεῖ, ἐκεῖ ἀκριβῶς θὰ ξανανθίσει καὶ θὰ ἑκατονταπλασιαστεί.
Θὰ’ ρθεῖ καιρὸς ποὺ ὅλοι θὰ θέλουν νὰ κατακτήσουν τὴν πατρίδα μας. Τὸ μόνο ποὺ θὰ καταφέρουν θὰ εἶναι νὰ κατακτηθοῦν οἱ ἴδιοι. Καὶ ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλὰ θὰ ζητοῦν ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες νὰ κατηχηθοῦν, γιατί θὰ μετανοήσουν καὶ θὰ βαπτίζονται.
Θέλουν εἰσέλθουν ἐντὸς τῶν πόλεων τῆς Ἑλλάδος ξέναι φυλαὶ καὶ ἄλλοι ἀλλόθρησκοι. Αὐτοὶ ὅμως γιὰ ὀλίγον καιρὸν καὶ θὰ διαφύγουν ἆρον ἆρον πάλι ἐκ τῆς Ἑλλάδος, γιατί ὁ Θεὸς θὰ δώσει ἀρρώστιες εἰς αὐτούς.
Σὺ δίδαξον καὶ εἰπὲ εἰς τοὺς ἀνθρώπους νὰ προσεύχονται εὐλαβῶς, νὰ εἰσέρχονται εἰς τὸν ναὸν εὐλαβῶς, νὰ ἐνδύονται εὐλαβῶς. Νὰ ἐνδύεται ἡ γυναῖκα ὡς γυναῖκα καὶ ὁ ἄνδρας ὡς ἄνδρας. Διότι ἔχουν φτάσει σὲ τέτοιο σημεῖο νὰ μὴν ἀναγνωρίζεται ἡ γυναῖκα ἀπὸ τὸν ἄνδρα. Νὰ ἀφήσουν τὰ κακά τους θελήματα καὶ νὰ μποῦν στὴν εὐθεῖαν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, στὴν ὁδὸ τῆς ἀγάπης, τῆς ἀλήθειας, τῆς ταπείνωσης, τῆς μετάνοιας, γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων αὐτῶν. Μόνον ἐὰν μετανοήσουμε θὰ μᾶς λυπηθεῖ ὁ Θεὸς καὶ θὰ στείλει τὸ ἔλεός Του. Ὁ Θεὸς βλέπει τὴν μετάνοιάν μας.
Ὅπως λιχνίζανε μὲ τὸ φτυάρι εἰς τὸ ἁλώνι τὸν καρπὸν καὶ τὸν συλλέγανε εἰς τὰς ἀμπάρας γιὰ ὠφέλιμο καὶ τὰ ἄχρηστα τὰ παράσιτα διασκορπίζονταν ἀπὸ τὸν ἄνεμο, ἔτσι σήμερα λιχνίζονται οἱ ἄνθρωποι μὲ φτυάρι. Ὁ καλὸς ὁ σπόρος, οἱ πιστοὶ χριστιανοὶ θὰ εἰσαχθοῦν εἰς τὰ ἀποθήκας ὡς ὠφέλιμοι ἀπὸ τὸν Ἅγιον Θεόν. Τὰ δὲ παράσιτα θὰ διασκορπισθοῦν, διότι δὲν ὠφελοῦν εἰς τίποτε. Θὰ καθαρίσει ἡ ᾖρα ἀπὸ τὸ σιτάρι. Ὁ Θεὸς θὰ ἀποστρέψει τὸ πρόσωπόν Αὐτοῦ καὶ θὰ ἄρει τὸ ἔλεός Του. Πᾶν δέντρον τὸ ὁποῖον δὲν φέρει καρπὸν ὠφέλιμον κόπτεται καὶ εἰς τὸ πῦρ βάλλεται.
Πηγή: “Γέρων Βασίλειος Καυσοκαλυβίτης”, Ζτούπα Καλλιόπη, ἐκδ. Ἀγαθὸς Λόγος, τόμ. Ἔ, σελ. 20-23.