Τὸ Κοινὸ Πάσχα μὲ τοὺς Παπικούς ἀποβλέπει στὴν ἕνωση!

Τὰ προεόρτια τοῦ ἐναγκαλισμοῦ μὲ τὴν αἵρεση τὰ εἴδαμε τὸ περασμένο Πάσχα στὶς ΗΠΑ ὅπου ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἐλπιδοφόρος ἔρραναν ἀπό κοινοῦ τὸ ὀρθόδοξο ποίμνιο τὴν Μ. Παρασκευή…

 

 

 

 

Τὰ πληκτρολόγια καὶ τὰ μικρόφωνα τῶν συστημικῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐξαγρίωσης πῆραν φωτιά. Οἱ φωτογραφίες μὲ «ἀγαπολογικὲς» ἀγκαλιὲς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη καὶ τοῦ Πάπα Ρώμης πλήθυναν ξαφνικὰ στὶς ὀθόνες μας. Μὲ φόντο τὴν προωθούμενη πανθρησκεία τῆς Νέας Ἐποχῆς, ὅσο ἐπίσης καὶ τὸν σιωνιστικὸ στόχο τῆς «Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης» μέσω τῆς παγκόσμιας εὐγονικῆς, οἱ συζητήσεις καὶ οἱ ἀντεγκλήσεις συνεχίζουν μὲ αὐξανόμενη ἔνταση σὲ σχέση μὲ τὸ Κοινὸ Πάσχα καὶ μὲ τὰ ἀνομολόγητα δόλια βήματα πρὸς μία νέα «ψευδοένωση» ποὺ ἑτοιμάζεται συστηματικὰ στὰ παρασκήνια.

Τὰ πρωτοσέλιδα δίνουν καὶ παίρνουν μὲ τίτλους καὶ ὑπότιτλους ὅπως: «Ὁλοταχῶς γιὰ Κοινὸ Πάσχα Ὀρθοδόξων – Καθολικῶν: Ἀνοίγει τὸ δρόμο τὸ Φανάρι», «Ἱστορικὸ ἄνοιγμα Βαρθολομαίου σὲ Πάπα: Κοινὸ Πάσχα Ὀρθοδόξων καὶ Καθολικῶν προτείνει τὸ Φανάρι», «Τὸ Φανάρι ἀποτολμᾶ τὴν καθιέρωση κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μὲ τοὺς Παπικούς: Ἀμετανόητοι βαδίζουν ὁλοταχῶς πρὸς τὸ τρίτο Σχίσμα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία», «Πλησιάζει ἡ ἀπειλὴ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία! Μὲ τὸ ζόρι γιὰ Κοινὸ Πάσχα καὶ Κοινὸ Ποτήριο μὲ τοὺς Ρ/Καθολικούς», κλπ.

Στὶς 3 Σεπτεμβρίου 2024, τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο πρότεινε τὴν καθιέρωση κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ Παπικῶν, ξεκινώντας ἀπὸ τὸ ἑπόμενο ἔτος, χωρὶς τὴν συγκατάθεση τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκέφαλων Ἐκκλησιῶν. Στὴν ἀνακοίνωσή του τὸ Πατριαρχεῖο ἀναφέρει: «Ὁ Παναγιώτατος ὑπενθύμισεν εἰς τὴν σεπτὴν Ἱεραρχίαν ὅτι ἐντός τοῦ ἀρξαμένου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, κατὰ τὰ τέλη Μαΐου 2025, θὰ πραγματοποιηθῆ εἰς τὴν Νίκαιαν τῆς Βιθυνίας ὁ ἐπίσημος ἑορτασμὸς τῆς συμπληρώσεως 1700 ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἐκεῖσε συγκλήσεως τῆς Πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τὴ αὐτοπροσώπω συμμετοχὴ τοῦ …Ἁγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου».

Ἡ ἀνακοίνωση τοῦ Πατριαρχείου ἔτι προσθέτει: «Ἐν τῷ πνεύματι τούτω, ἐκφράζεται ὁμοθυμαδὸν ἡ εὐχὴ ὁ κοινὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα κατὰ τὸ ἑπόμενον ἔτος ὑπὸ τῆς Ἀνατολικῆς καὶ Δυτικῆς Χριστιανοσύνης, νὰ μὴ ἀποτελέση μίαν εὐτυχῆ ἁπλῶς σύμπτωσιν, ἀλλὰ τὴν ἀπαρχὴν τῆς καθιερώσεως κοινῆς ἡμερομηνίας διὰ τὸν ἑορτασμὸν τοῦ κάτ’ ἔτος, συμφώνως πρὸς τὸ Πασχάλιον τῆς κάθ’ ἡμᾶς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ εἰσαγωγικά, «ἀγαπολογικὰ» καὶ τροχιοδεικτικά, τίθεται ἄμεσα τὸ κυρίαρχο ἐρώτημα, ζήτημα καὶ θέμα: Τί ἄλλαξε στὴν Παπικὴ πλευρά; Ξεχάστηκαν ἢ μήπως λύθηκαν ἐνδιαμέσως οἱ ὑπάρχουσες βασικὲς δογματικὲς διαφορὲς μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν καὶ τῶν αἱρετικῶν καὶ χριστιανιζόντων (καὶ ὄχι Χριστιανῶν!) Παπικῶν; Τί ἔγινε, λόγου χάρη, μὲ τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως (τὸ «Πιστεύω»), ὅπου οἱ καινοτόμοι Παπικοὶ πρόσθεσαν αὐθαίρετα καὶ τὴν φράση «καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορευόμενο» (Filioque ἤ Φιλιόκβε), μία δογματικὴ καὶ αἱρετικὴ διδασκαλία ξένη ποὺ δὲν ὑπάρχει στὸ Εὐαγγέλιο;

Ἄλλαξε μήπως ἐκκλησιαστικὴ στάση, μεταμελήθηκε, ἔβαλε μετάνοια καὶ ζήτησε συγχώρεση δημοσίως ἀπὸ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ ὁ Πάπας τῆς Ρώμης γιὰ τὸ ἀνόητο, τὸ βλάσφημο καὶ τὸ αἱρετικὸ «Ἀλάθητό» του καὶ ἐμεῖς ἴσως οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ δὲν τὸ πήραμε ἐν τῷ μεταξὺ χαμπάρι; Καὶ τὸ λέω, ἐὰν ὄντως αὐτὸ ἔγινε, νὰ πᾶμε πλέον νὰ τὸν ἀσπασθοῦμε καὶ μὲ δάκρυα νὰ σὺν-χαροῦμε καὶ νὰ σὺν-ἑορτάσουμε τὴν πολὺ-ἀναμενόμενη ἐπιστροφὴ τοῦ «πρώτου διάσημου ἀσώτου» στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Του.

Μήπως ἐν τῷ μεταξὺ ἄλλαξαν οἱ Παπικοὶ καὶ τώρα διαφωνοῦν καὶ πλέον δὲν διδάσκουν ὅτι ὑπάρχει τὸ διαβόητο «καθαρτήριο πῦρ»; Ἄραγε ἔπαψαν νὰ ραντίζουν καὶ ὄχι νὰ βαπτίζουν, βουτώντας ἐξ ὁλοκλήρου τὸν βαπτιζόμενο στὸ νερό, ἔτσι ὅπως μᾶς δίδαξε ὁ Κύριος εἴτε μὲ τὸ «Κατὰ Μάρκον Εὐαγγέλιον», Κεφάλαιο 16, Ἐδάφιο 16 εἴτε μὲ τὸ «Κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιον», Κεφάλαιο 28, Ἐδάφιο 19; Πιά, δὲν προσφέρουν οἱ Παπικοὶ ἄζυμο ἄρτο ἀλλὰ κανονικὸ ἔτσι ὅπως κάνουμε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι;

Μήπως ἄλλαξαν τὴν ἀπόφαση ποὺ πῆραν στην Β’Βατικάνειο Σύνοδο περί σταθεροῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα τὴν πρώτη ἤ τήν δεύτερη ἑβδομάδα τοῦ Ἀπριλίου; Μήπως κατήργησαν τὸ βδέλυγμα τοὺ προσηλυτισμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν μέσω τῆς Οὐνίας καὶ δὲν τὸ καταλάβαμε…

Καὶ πάει λέγοντας.

Ὁ Χριστὸς ἵδρυσε Ἐκκλησία δὲν ἵδρυσε θρησκεία. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἵδρυσε τὴν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ Ἁγία Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ὄχι μία ἰδιωτικὴ θρησκεία τύπου Ἰωάννη Καλβίνου, Μαρτίνου Λούθηρου ἢ Ἰγνάτιου Λογιόλα. Διότι, ἄλλως πὼς ἢ «σμίγοντας» τὸν Χριστὸ μὲ τοὺς νεωτερισμοὺς καὶ τὶς αἱρέσεις ποὺ φιλοσόφησαν «πάρα πολὺ βαθιὰ» τὰ χριστιανίζοντα καὶ αἱρετικὰ δημιουργήματά Του, βλασφημοῦμε τὸν ἴδιο τὸν Δημιουργό, τὴν Ἁγία Ὀρθοδοξία, τὸ Ὀρθόδοξο Δόγμα καὶ τὴν Ἁγία Ἀποστολικὴ Παράδοση.

Καὶ νὰ καὶ ἡ πονηρότατη ἀπάντηση ἀπὸ «κύκλους» τοῦ Πατριαρχείου στὸ flash.gr: «Οἱ διαφορὲς τῆς ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς μὲ τὸ Βατικανὸ παραμένουν. Δὲν εἴμαστε σὲ σχίσμα, ἀλλὰ δὲν εἴμαστε καὶ σὲ πλήρη κοινωνία καὶ συμπροσευχή. Τὸ ἂν θὰ λέμε τὴν ἴδια ἡμέρα τὸ “Χριστὸς Ἀνέστη” δὲν σημαίνει ὅτι ἔγινε ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν. Ὅπως γιορτάζουμε μέχρι σήμερα, ὁ καθένας μὲ τὸν τρόπο του καὶ τὰ ἔθιμά του τὴν Ἀνάσταση, ἔτσι θὰ τὸ πράττουμε καὶ μετὰ τὴν συμφωνία, ἐὰν ὑπάρξει ποτὲ αὐτή»!!!

Ἐρώτηση τώρα πρὸς τοὺς Φαναριώτικους «κύκλους»: Ποὺ εἶναι ἔστω καὶ μία εἰκόνα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, γιὰ δεῖγμα, μέσα στὴν διάσημη Αἴθουσα τοῦ Θρόνου τοῦ «ἁγίου» Πάπα, τοῦ ὁποίου Χριστοῦ μας τὴν ἑορτὴ τῆς κοινῆς Ἁγίας Ἀνάστασης προτείνεται ἀπὸ τὸ Φανάρι καὶ θέλει νὰ σὺν-ἑορτάζει ἀνὰ ἔτος ὁ Ποντίφηκας μαζὶ μὲ τὸ «ἅγιο» Βατικανό; Μά, ἀντὶ γιὰ τὴν εἰκόνα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ περίφημη Αἴθουσα τοῦ Θρόνου ἔχει, παρουσιάζει καὶ προβάλει ἕνα γιγάντιο ἐρπετοειδὲς τέρας τὸ ὁποῖο βρίσκεται πίσω ἀκριβῶς ἀπὸ τὸν θρόνο τοῦ «ἁγίου» Πάπα Ρώμης!

Δὲν ἔχει δεῖ τὸ Φανάρι καὶ ἡ δική μας Διοικοῦσα Ἐκκλησία αὐτὸ τὸ τεράστιο σὲ διαστάσεις, τρομακτικὸ καὶ διαβόητο τερατούργημα πίσω ἀπὸ τὸν θρόνο τοῦ Ποντίφηκα, τὸ ὁποῖο δείχνει κάτι σὰν τὴν ἄνοδο ἀπὸ τὴν ἄβυσσο, κάτι ποὺ μοιάζει σὰν μυθικὸς φοίνικας ποὺ ἀναγεννιέται καὶ ἔχει σχῆμα γοργόνας-τέρατος; Γιατί δὲν μπαίνουν στὸν ἁπλὸ κόπο οἱ δικοί μας «ἀγαπολογοῦντες» ρασοφόροι νὰ μποῦν στὸ διαδίκτυο, ὥστε νὰ δοῦν ἰδίοις ὄμμασι καὶ νὰ «ἀπολαύσουν» αὐτὸ τὸ ἀλλόκοτο, παγανιστικό, τρομακτικὸ καὶ τεράστιο σὲ διαστάσεις ἐρπετοειδὲς καὶ νὰ δοῦν ἔτσι καὶ ὁλοκάθαρα καὶ τὸν ἀντὶ-Χριστο;

Πέραν αὐτῶν καὶ πάλι ἐρωτῶ μὲ ἀγαθὴ προαίρεση: Κανεὶς ἀπὸ τὴν δική μας Ἀνατολικὴ Διοικοῦσα Ἐκκλησία δὲν ἔχει δεῖ ἢ παρατηρήσει, ἐπιπλέον, ὅτι δὲν ὑπάρχει πουθενά, μὰ πουθενά, καὶ πάλι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ στὴν διαβόητη Αἴθουσα Ἀκροάσεων στὸ «ἅγιο» Βατικανὸ καὶ ὅτι ἡ ἐν λόγω περιλάλητη αἴθουσα ἔχει ξεκάθαρα σχῆμα φιδιοῦ καὶ μάλιστα σὲ τεράστιες διαστάσεις;

Ναὶ σωστὰ φιδιοῦ ἤ, δηλαδή, ἀποκρυφιστικά τοῦ ἔξω ἀπὸ ἐδῶ! Πῶς τότε μποροῦμε νὰ συγκεράσουμε, νὰ ἀποδεχθοῦμε, νὰ ἀναπαυθοῦμε καὶ ἐν τέλει νὰ σὺν-ἑορτάσουμε τὸ κοινὸ Ἅγιο Πάσχα τὸ 2025 ποὺ προτείνει τὸ Φανάρι, βάζοντας ἔτσι, ὠσαύτως καὶ ταυτόχρονα στὴν ἴδια Ἁγία Τράπεζα τὸν Χριστὸ καὶ τὸ «φίδι» τοῦ παραδείσου; Εἴμαστε μὲ τὰ πνευματικά, τὰ κοσμικὰ καὶ τὰ ἐκκλησιαστικὰ καλά μας ἢ ὄχι;

Ξεχάσαμε, ἔτι, ὅτι ὁ Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο τοῦ «ἁγίου» Βατικανοῦ ἔχει δηλώσει ὅτι ὁ Κλάους Σβὰμπ ἔχει ἀναδειχθεῖ ὡς «πιὸ σημαντικὴ προσωπικότητα» ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ στὴν τρέχουσα ἐποχὴ καὶ συγκυρία, ἐπειδὴ ὁ Ἰησοῦς θέλει νὰ σώσει ψυχὲς καὶ ὁ «ἅγιος» Klaus Schwab τῆς «Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης» καταλαβαίνει ὅτι χρειαζόμαστε λιγότερες ψυχές; Ξεχνᾶμε ἀκόμη ὅτι ὁ Πάπας Φραγκίσκος ζητάει συνεχῶς μία παγκόσμια (Ἑβραϊκὴ) κυβέρνηση γιὰ τὸ «καλό τῆς ἀνθρωπότητας» καὶ τὴν καταπολέμηση τῆς τάχα «κλιματικῆς ἀλλαγῆς»;

Ξεχνᾶμε, ἐπίσης ὅτι ἕνας ἀπὸ τοὺς κυρίαρχους στόχους τῶν σιωνιστῶν Ἑβραίων εἶναι καὶ ἡ ἵδρυση τοῦ θρησκευτικοῦ οἰκουμενισμοῦ ἢ τῆς πανθρησκείας, ἀλλὰ ἐναντίον ἢ χωρὶς τὸν Ἰησοῦ Χριστό; Ξεχνᾶμε ὅτι κατὰ τὴν ἴδια παροῦσα χρονικὴ συγκυρία οἱ διεθνεῖς σιωνιστὲς περιμένουν μὲ προφητεῖες, μὲ ἑορτὲς καὶ μὲ ἀλαλαγμοὺς τὸν Ἑβραῖο «Μεσσία»; Σὲ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν χρονικὴ «μεσσιανικὴ» συγκυρία ἦρθε ἡ ξαφνικὴ «ἀγάπη» τοῦ Φαναρίου, ὥστε νὰ προτείνει στὸν Πάπα σὺν-ἑορτασμὸ τὸ 2025; Γιατί δὲν σὺν-ἑορτάσαμε καὶ τὸ «Κοινὸ Πάσχα» ποὺ πέρασε, τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2017, ποὺ καὶ τότε συνέπιπτε ἡμερολογιακὰ μεταξύ της Ἀνατολῆς καὶ τῶν Παπικῶν;

Ξεχάσαμε ἔτι ὅτι οἱ Φράγκο-παπικοὶ καὶ πολὺ «καλοὶ Χριστιανοί», κατὰ τὴν Δ’ Σταυροφορία τοῦ 1204, ἄλωσαν τὴν ἁγία Κωνσταντινούπολη, τὴν κατέκλεψαν, ἅρπαξαν τὸν χρυσό της καὶ μετέφεραν τότε τὰ ἀμύθητα πλούτη της στὴ Δύση, γεγονὸς ποὺ τοὺς ἐπέτρεψε νὰ δημιουργήσουν στὴ συνέχεια, τόσο τὴν ἀρχικὴ μαγιὰ τῶν τραπεζῶν τους ὅσο ἐπίσης καὶ τὸ καπιταλιστικὸ σύστημα τῶν μεγιστάνων Ρότσιλντ; Δὲν μᾶς μοιάζει πλέον ὅτι ἡ κάποτε Χριστιανικὴ ἡγεσία τῆς Εὐρώπης κατέληξε καὶ ἔγινε εἰδωλολατρική, κρυφὸ-καμπαλιστικὴ καὶ ὑπογείως Χριστοπόλεμη; (Δεῖτε βιβλία μου ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Ἀγαθὸς Λόγος).

Ξεχάσαμε τὴν ἱστορία μας καὶ τὴ στάση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἐφέσου Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ (1393-1445) στὴν σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας, τὸ 1438-39, ποὺ εἶπε δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ ὑπογράψω τὴν ψευδοένωση καθολικῶν – Ὀρθοδόξων ὅτι κι ἂν γίνει καὶ ὅτι εἶναι καλύτερα σκλαβωμένα σώματα στοὺς Τούρκους, παρὰ σκλαβωμένο πνεῦμα στὸν αἱρετικὸ Πάπα, ἐνῶ οἱ λοιποὶ ἱεράρχες κρύβονταν μετὰ τὶς ὑπογραφές τους γιὰ τὴν Ἕνωση;

Ξεχάσαμε τὸ διάσημο καὶ ἐπίσημο συλλείτουργο στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Σοφίας ποὺ ὀργάνωσε ὁ αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος, στὶς 12 Δεκεμβρίου τοῦ 1452, ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος καὶ μὲ τὴν παρουσία τοῦ ἀντιπροσώπου τοῦ πάπα καρδινάλιου Ἰσίδωρου, ὅπου ὁ τότε πρωτοσύγκελος (Ἅγιος) Ραφαὴλ δὲν θέλησε νὰ παραστεῖ γιὰ νὰ μὴν προδώσει τὴν Πίστη του καὶ νὰ πειθαρχήσει στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ ὄχι στὸν αὐτοκράτορα, ποὺ λίγο ἀργότερα κατάλαβε τὴν πικρὴ Παπικὴ ἀλήθεια καὶ μετανόησε μὲ δάκρυα καὶ δημοσίως;

Ξεχάσαμε ἢ κανεὶς ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία δὲν ἄκουσε, οὔτε πληροφορήθηκε καὶ οὔτε ἔμαθε ὅτι οἱ σιωνιστὲς Ἑβραῖοι περιμένουν, ἑτοιμάζονται καὶ διατυμπανίζουν ὅτι ἔρχεται ὁ Ἑβραῖος «Μεσσίας» («Ἀντίχριστος») καὶ μάλιστα ὅτι τώρα βιάζονται πολύ; Μά, πάνω ἀπὸ 5.000 Ἑβραῖοι ἀρχιραβίνοι καὶ ραβίνοι τὸ λένε πάλι καὶ ξανὰ καὶ ἐπανειλημμένα καὶ ὅτι ἦρθε ἡ ὥρα τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ «Μεσσία» γιὰ νὰ κυβερνήσει ὅλον τὸν κόσμο.

Ξεχάσαμε ὅτι ἤδη, ἀπὸ τὸ 1969, τὰ ἴδια εἶχε ἐπιχειρήσει νὰ κάνει ἐκκλησιαστικὰ ὁ ὑψηλόβαθμος μασόνος Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, ἀλλὰ εὐτυχῶς ἀπέτυχε ἡ προσπάθειά του μετὰ ἀπὸ σημαντικὲς ἀντιδράσεις ἐκείνη τὴν ἐποχή. Μακάρι καὶ σήμερα, ἔστω καὶ τὴν ἑνδεκάτη ὥρα, νὰ βρεθοῦν γενναιόψυχοι καὶ ὄντως Ὀρθόδοξοι ποιμενάρχες νὰ ἀντιδράσουν. Ἀλλά, μετὰ τὴν ἀνακοίνωση τοῦ Φαναρίου, ὑπάρχει ἄκρα καὶ φρικτὴ ταφικὴ σιωπὴ καὶ ἀφωνία τύπου χρυσοκάπελων ψαριῶν, πλὴν τῆς Μητρόπολης Κονίτσης. Καὶ πάει κλαίγοντας.

Δυστυχῶς, ἐπιβεβαιώθηκαν οἱ ἀνησυχίες τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Ἐπιβεβαιώνεται ἐπίσης καὶ πάλι ὅτι τίποτε δὲν ἀφήνουν στὴ τύχη του οἱ σιωνιστὲς Ἑβραῖοι τῆς Καμπάλα καὶ τοῦ Ταλμούδ. Ὁ κοινὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα μὲ τοὺς Παπικοὺς καὶ ὁ δρόμος πρὸς τὴν παγκόσμια θρησκεία τοῦ Ἀντίχριστου ἀποτελεῖ πάγια ἐπιδίωξη τῆς σιωνιστικῆς Πενταρχίας τοῦ σκότους στοὺς σχεδιασμούς της καὶ γιὰ τὴν ὁλικὴ καὶ ὁριστικὴ συντριβὴ τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας.

Πέραν ὅλων αὐτῶν, ἡ ἐκκλησιαστικὴ τάξη καὶ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα μπορεῖ νὰ ξεφύγουν καὶ νὰ γίνουν δαιμονικὰ καὶ δυνητικῶς ἐκρηκτικά. Τί ἐννοῶ; Τί θὰ γίνει, λόγου χάρη, ἐὰν ἡ Ἱερὰ Σύνοδος μὲ ἐγκύκλιό της πεῖ ἢ σιωπηλὰ ἐπιτρέψει Παπικοὶ ρασοφόροι νὰ μποροῦν ἐλευθέρως καὶ μὲ ἀναστάσιμη χαρὰ νὰ παρευρεθοῦν στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες σὲ ἱεροὺς ναοὺς τῆς πατρίδας μας, νὰ συμπροσευχηθοῦν, νὰ σὺν-Κοινωνήσουν τοὺς πιστοὺς καὶ νὰ συνεορτάσουν μαζί μας τὴν Ἁγία Ἑβδομάδα καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ; Ἤδη ἡ παρουσία τους ἰδιαίτερα στὰ νησιὰ τοῦ Ἰουνίου ἀλλά καὶ στὶς Κυκλάδες ἔχει ἐνισχυθεῖ ἐνῶ στὶς ΗΠΑ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἐλπιδοφόρος μὲ τὸν ἐκεῖ Παπικό ἐπικεφαλῆς θυμιάτιζαν τό Ὀρθόδοξο πλήρωμα καὶ ἔρραναν τὸν Ἐπιτάφιο. Στὸ Μόναχο ὁ Καρδινάλιος μοίρασε τὸ Ἀντίδωρο στοὺς ἀνύποπτους πιστοὺς ποὺ ἀσπάζονταν τὸ αἱρετικὸ χέρι του. κ.οκ.

Ἐὰν μποῦν μέσα σὲ Ὀρθοδόξους ἱεροὺς ναοὺς Παπικοὶ ρασοφόροι ἔτσι ξαφνικὰ ἢ «τυχαῖα» καὶ «ἀπὸ τὸ πουθενά», τότε τί ἄραγε θὰ πρέπει κάνουν οἱ ὁμολογητές, οἱ παραδοσιακοὶ καὶ οἱ θεοσεβούμενοι ἱερεῖς; Νὰ διακόψουν ἴσως τὴν Θεία Λειτουργία;  Νὰ τσακωθοῦν ἢ τί; Οἱ ἁγνοί, οἱ παραδοσιακοὶ καὶ οἱ ὁμολογητὲς πιστοὶ τί θὰ πρέπει νὰ κάνουν, εἰσέτι, ὅταν δοῦν μπροστά τους Παπικοὺς ρασοφόρους νὰ μεταλαμβάνουν τὴν Θεία Κοινωνία ἢ νὰ δίνουν τὸ ἀντίδωρο;

Καὶ μέχρι νὰ φτάσουμε μέχρι τὸ Πάσχα τοῦ 2025, ποὺ ἑορτάζεται Κυριακὴ 20 Ἀπριλίου, τί ἄραγε νέο ἢ καινούργιο θὰ μάθουμε, τί θὰ κάνουν ἢ τί θὰ ἀποφασίσουν εἰσέτι ὁρισμένοι ὁμολογητὲς ἀρχιερεῖς; Θὰ πᾶμε οἱ ἴδιοι γιὰ ἕνα πρωτόλειο «ἀναστάσιμο» σχίσμα μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, γιατί τὸ Φανάρι «ἀγάπησε-ἐρωτεύθηκε» ξαφνικὰ τὸ Βατικανὸ παράφορα καὶ ἐναγκαλίσθηκε μὲ τὴν αἵρεση; Καὶ τὸ ποίμνιο, πὼς αὐτοὶ ἐν τέλει θὰ πρέπει νὰ συμπεριφερθοῦν, ὅταν δοῦν τοὺς ὁδηγοὺς τους ποιμένες ὁ ἕνας νὰ ἀκολουθεῖ τὴν παράδοση τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ ὁ ἄλλος νὰ τραβάει τὸ δρόμο του πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς Παπικούς;

Ὁ μακαριστὸς καθηγητὴς π. Γεώργιος Μεταλληνὸς ἔλεγε: «Ὑπάρχουν φαινόμενα μέσα στὸν χῶρο τῆς Ἱεραρχίας, δυστυχῶς, ἀποκαρδιωτικά! Μὲ προβληματίζει ἡ σχέση μὲ τὸν Οἰκουμενισμό. Σημειῶστε Οἰκουμενισμὸς καὶ Μασονία πηγαίνουν μαζί.. Ἡ ἐπιθυμία πολλῶν, ἤδη ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ 18ου αἰῶνος, μὲ τὴν εἰσβολὴ τοῦ “Διαφωτισμοῦ”, τοῦ σατανικοῦ Κοραϊκοῦ Διαφωτισμοῦ, καὶ τὴν μανία τοῦ “Ἐξευρωπαϊσμοῦ”, πολλοὶ ἄρχισαν νὰ σκέφτονται κάτι τέτοιο. Νὰ ἀπαλλαγοῦν, δηλαδή, ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία».

Κλείνοντας, ἔλεγε μὲ σοφία καὶ πόνο ὁ Ἅγιος Παΐσιος: «Ἀπὸ τὴ μία ὁ Οἰκουμενισμός, ἀπὸ τὴν ἄλλη ὁ Σιωνισμός, ὁ σατανισμός! Σὲ λίγο θὰ προσκυνοῦμε τὸν διάβολο μὲ τὰ δύο κέρατα ἀντὶ γιὰ δικέφαλο ἀετό.. Νὰ μὴν δεχτεῖτε κανένα νόθο δόγμα, μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἀγάπης».

Ὁ μακαριστὸς Γέροντας Ἐφραὶμ τῆς Σκήτης τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα στὸ Ἅγιο Ὄρος εἶχε πεῖ: «Τὸ 1267 στὴν μονὴ Ξηροποτάμου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἔγινε συλλείτουργο Ὀρθοδόξων καὶ παπικῶν γιὰ τὴν ἕνωση τῶν 2 ἐκκλησιῶν καὶ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Θείας λειτουργίας ἔγινε σεισμὸς καὶ καταπλακώθηκαν ὅλοι μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ σκοτώθηκαν! Εἶναι μελανὴ καὶ ἄγνωστη ἱστορία τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τὴν ὁποία γνωρίζουν πολὺ καλὰ οἱ παπικοί, ἀλλὰ οἱ ἡμέτεροι τὴν ἀγνοοῦν».

https://www.facebook.com/profile.php?id=100000270536476

Συντάκτης

Σχολιάστε

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί.Τα απαραίτητα πεδία είναι μαρκαρισμένα *