Δὲν ἀποτελεῖ μία ἁπλὴ σύμπτωση καὶ δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖο τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ παγκόσμια τάχα ἢ δῆθεν πανδημία COVID-19 ξεκίνησε ἀπὸ τὴ Γουχᾶν τῆς Κίνας τὸ Νοέμβριο τοῦ 2019. Γιατί ἄραγε ξεκίνησε στὴν Κίνα καὶ ὄχι κάπου ἀλλοῦ αὐτὴ ἡ προσχεδιασμένη καὶ σιωνιστικὰ στημένη παγκόσμια παράσταση μὲ τὰ περίεργα «ἐμβόλια»; Τὰ διεθνικὰ πράγματα, γεγονότα καὶ ἐξελίξεις εἶναι πάρα πολὺ βαθύτερα στὴν οὐσία τους ἀπὸ ὅσο φαίνονται ἐξωτερικὰ ἢ ἐπιφανειακὰ καὶ ἀπὸ ὅσα μᾶς εἶπαν ἢ πιπίλισαν τὰ συστημικὰ ΜΜΕξαπάτησης ἀνὰ τὴν οἰκουμένη.
Οἱ πολιτικὲς ἢ στρατηγικὲς τύπου Zero-COVID, ποὺ ὁδήγησαν σὲ ποικίλες διαμαρτυρίες σὲ ὅλη τὴν Κίνα, δὲν εἶναι τυχαῖες, ἀθῶες καὶ ἄσχετες μὲ τὸ ὑπάρχων καθεστὼς καὶ τὴν μελλοντικὴ πορεία τῆς Κίνας. Γιατί ἄραγε ἔλαβαν χώρα στὴν Κίνα, καὶ ὄχι σὲ κάποιες ἄλλες χῶρες, οἱ πλέον αὐστηρὲς πολιτικὲς ἐγκλεισμοῦ, χρήσης στρατοπέδων συγκέντρωσης καὶ διὰ τῆς βίας τέστ, ἀπομόνωσης, καραντίνας καὶ φυλάκισης τῶν πολιτῶν της; Γιατί ἡ Κίνα ἔδρασε τόσο ἀπάνθρωπα καὶ σκληρὰ καὶ πέρα ἀπὸ κάθε ἄλλη χώρα σὲ ἕνα θέμα ποὺ ἔχει παγκόσμιες διαστάσεις καὶ διεθνικὴ κοινωνικὴ διάχυση; Γιατί;
Ἡ δική μου ἀπάντηση σὲ αὐτὸ τὸ μέγα «γιατί;» εἶναι ἡ ἀκόλουθη: Ὅλα τὰ παγκόσμια σημάδια καὶ οἱ διεθνικὲς ἐξελίξεις δείχνουν ὅτι ἡ Κίνα ἔχει ἐπιλεγεῖ ἀπὸ τὴν Πενταρχία τοῦ σκότους νὰ ἀποτελέσει τὴν ἑπόμενη Ἀμερική. Μὲ ἄλλα λόγια, οἱ κοσμοκράτορες σιωνιστὲς Ρότσιλντ, μαζὶ μὲ τὰ ἀνὰ τὸν κόσμο ἐπίχρυσα ὑποζύγιά τους, ἔχουν ἐπιλέξει τὴν Κίνα νὰ ἀποτελέσει τὴ νέα παγκόσμια ὑπερδύναμη, μετὰ τὸ τέλος τοῦ προσχεδιασμένου ἐπίγειου ἀρμαγεδδώνα καὶ ἀφοῦ ἐνδιαμέσως τὴν Ἀμερικὴ τὴν καταστήσουν ἢ τὴν κάνουν οἱ ἴδιοι ..Μερική.
Ἡ «Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση» τῆς Νέας Ἐποχῆς ἔχει καὶ διατηρεῖ μία ἐξέχουσα παγκόσμια θέση καὶ λαμπρὴ μελλοντικὴ πορεία γιὰ τὸ κινεζικὸ καθεστώς. Αὐτὸ εἶναι φανερὸ στὶς ἡμέρες μας. Πίσω ἀπὸ ὅλα καὶ ἀπὸ ὅλους ὑπάρχει καὶ τοὺς «ἑνώνει» ἡ ἀόρατη σιωνιστικὴ Πενταρχία τοῦ σκότους.
Μὴν ξεχνᾶμε ὅτι τὰ σιωνιστικὰ γεννήματα ἐχιδνῶν θέλουν νὰ ἀποδεκατίσουν κυριολεκτικὰ τὴν ἀνθρωπότητα καὶ νὰ τὴν ἀφανίσουν ἀπὸ προσώπου γῆς. Μᾶς τὸ λένε ξεκάθαρα καὶ τὸ γράφουν ρητῶς καὶ εὐθέως οἱ ἴδιοι.
Γιὰ τοὺς ἁπανταχοῦ ἐωσφοριστὲς τὴν Νέας Ἐποχῆς, αὐτὸ ποὺ ξεκίνησε στὴν Οὐκρανία ἀπό ὅτι φαίνεται θὰ κλείσει μὲ χρήση πυρηνικῶν. Αὐτὸ εἶναι τὸ φρικτὸ σχέδιό τους.
Ὅλα ἤδη πῆραν τὸν ἀνέκκλητο δρόμο τους καὶ ἤδη ὅλος ὁ πλανήτης βιώνει τοὺς πόνους τῆς γέννας τοῦ νέου κόσμου ποὺ ἔρχεται. Οἱ ἐνέσεις μάρκας 5 «χὲρτζ» τοῦ Γκέιτς, οἱ γιγαντιαῖοι καὶ «ἀνεξήγητοι» σεισμοὶ στὴν Τουρκία ὅπως τόνισε δημοσίως ὁ Ἐρντογὰν καὶ οἱ δῆθεν ἐξωτερικὲς «ἐπιθέσεις» τῶν ΑΤΙΑ καὶ τῶν «ἐξωγήινων», μαζὶ μὲ ὅλα ὅσα διαδραματίζονται στὴν Οὐκρανία καὶ στὸν ὑπόλοιπο κόσμο, ὅλα τους συναποτελοῦν ἕνα μέρος ἢ κομμάτι τοῦ παγκόσμιου σιωνιστικοῦ ψηφιδωτοῦ ποὺ λέγεται «Μεγάλη Ἐπαναφορὰ» τοῦ Κ. Σβάμπ.
Γιὰ τὴν ὥρα, ἡ Κίνα φαίνεται καὶ δείχνει ἐξωτερικὰ ὡς ἕνας καλὸς σύμμαχος ποὺ ἐργάζεται καὶ συνεργάζεται ἄρτια μὲ τὴ Ρωσία. Μία συνεργασία ποὺ λαμβάνει χώρα σὲ πολλὰ ἐπίπεδα, φόρα καὶ φάσεις ὅπως εἶναι: Ἡ ἵδρυση καὶ λειτουργία τοῦ ἀντιαμερικανικοῦ συνασπισμοῦ τῶν κρατῶν τῶν BRICS, οἱ ἀπανωτὲς δηλώσεις στήριξης τῆς Ρωσίας ἀπὸ μέλη τῆς κινεζικῆς κυβέρνησης, οἱ γίγα συμφωνίες φυσικοῦ ἀερίου καὶ ὑδρογονανθράκων μὲ τὴν Ρωσία, οἱ πωλήσεις τεράστιων ποσοτήτων ὅπλων καὶ ἡ ἑκατέρωθεν μεταφορὰ τεχνολογίας μὲ Ρωσία καὶ πάει λέγοντας.
Μὲ φόντο τὴν σιωνιστικὴ Πενταρχία, ποὺ ἐργάζεται μέσα ἀπὸ τὶς παγανιστικὲς στοὲς γιὰ τὴν ἵδρυση τῆς παγκόσμιας Ἑβραϊκῆς κυβέρνησης, ὑπάρχει καὶ μία ἀκόμη τυχαία χρονικὴ συγκυρία, μία παράξενη σύμπτωση, μία ἀναμενόμενη «ἔκπληξη» καὶ διεθνικὴ συγχορδία τῶν ΗΠΑ μὲ τὴν Κίνα στὸ θέμα τῶν ΑΤΙΑ. Ἂς ἀφήσουμε τὰ μπαλόνια. Αὐτὸ ἦταν τὸ προοίμιο ἢ τὸ ἀναγκαῖο πρελούδιο γι’ αὐτὰ ποὺ θὰ ἀκολουθοῦσαν στὴ συνέχεια.
Ἡ ἠθικιστικὴ στάση, ὁ κοινωνικὸς τρόπος, ἡ κομφουκιανὴ κουλτούρα, οἱ πολιτικοὶ μέθοδοι καὶ ἡ γενικότερη πολιτικὴ καὶ γεωστρατηγικὴ προσέγγιση τοῦ καθεστῶτος τῆς Κίνας τόσο πρὸς τοὺς Κινέζους ὅσο ἐπίσης καὶ πρὸς τὸν ὑπόλοιπο κόσμο ἀποτελεῖ μελλοντικὸ θησαυρὸ γιὰ τοὺς σκοτεινοὺς ἡγέτες τῆς Νέας Τάξης.
Τὸ ἠθικὸ-κοινωνικὸ καὶ πολιτικὸ-στρατιωτικὸ πλαίσιο καὶ οἱ γενικότερες πολιτιστικὲς ἀρχὲς ποὺ ἀκολουθεῖ ἡ Κίνα ταιριάζουν ἢ πέφτουν «κουτὶ» στὰ σκοτεινὰ σχέδια τῶν παγκοσμιοποιητῶν.
Ἡ Κίνα εἶναι ἕνα τέλειο, γιγάντιο καὶ προδρομικὸ σύστημα εἰσαγωγῆς τῆς παγκόσμιας διακυβέρνησης-δικτατορίας.
Τί ἐννοῶ; Διαβάστε: Μετὰ τὸ Γουχὰν, ἡ διεθνὴς εἰδησιογραφία γέμισε ἀμέτρητες εἰκόνες, σελίδες, τίτλους, ὑπότιτλους, λέξεις καὶ φράσεις ὅπως εἶναι λόγου χάρη καὶ οἱ κάτωθι: «Στρατόπεδα καραντίνας», «ὁπλισμένοι ἄντρες μὲ στολὲς κατὰ τοῦ κορονοϊοῦ», «καταυλισμοὶ μαζικῆς καραντίνας», «σύγχρονα κολαστήρια στὴν Κίνα», «ἁρπάζουν πολίτες μέσα ἀπὸ τὰ σπίτια τους», «αὐτοσχέδια στρατόπεδα συγκέντρωσης γιὰ καραντίνα», «τριτοκοσμικὲς συνθῆκες φυλακῆς καὶ ἀπάνθρωπες συνθῆκες ἐγκλεισμοῦ καὶ κράτησης», «τὸ Πεκίνο ἀπαιτεῖ τὸν ἐγκλεισμὸ συγγενῶν καὶ φίλων ὅσων νοσοῦν μὲ τὸν κορονοϊό!»…
Γιὰ νὰ τὰ ἔχουν μὲ ὅλους καλὰ ἐξωτερικὰ ἢ ἐπιφανειακὰ καὶ γιὰ νὰ συνεχίσουν ταυτόχρονα νὰ συνεργάζονται ἀοράτως καὶ ὑπογείως μὲ τὴν σιωνιστικὴ Πενταρχία τοῦ σκότους καὶ μὲ ὅσα ἔταξαν ὁ ἕνας στὸν ἄλλο -ἢ καὶ ἁπλῶς συγκυριακὰ συμπαρατάσσονται-, οἱ Κινέζοι ἡγέτες ὑποχρεωτικὰ προσποιοῦνται ἢ κάνουν τὸν …Κινέζο!
Οἱ ἀνώτατοι ἡγέτες γιὰ τὰ μάτια τοῦ κόσμου βρίσκονται σὲ «πόλεμο» μὲ τὴν Ἀμερικὴ γιὰ τὰ ..κινέζικα μπαλόνια τὰ ὁποῖα ἐπιτυχῶς κατέρριψαν τὰ τελευταίας γενιᾶς ἀμερικανικὰ πολεμικὰ ἀεροσκάφη. Καὶ ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος στὸν κόσμο καλὰ κρατεῖ, βασικὴ προϋπόθεση γιὰ τοὺς σκοποὺς τῆς ἵδρυσης τῆς παγκόσμιας κυβέρνησης.
Τί ἐννοῶ ὅτι οἱ Κινέζοι παριστάνουν τὸν ..Κινέζο; Γιὰ παράδειγμα, στὴν Διάσκεψη τοῦ ΝΑΤΟ στὸ Μόναχο γιὰ τὴν Ἀσφάλεια (18-2-2023), ὅπως δήλωσε ὁ ἀνώτατος διπλωμάτης τῆς χώρας, Οὐὰνγκ Γί, ἡ Κίνα οὔτε ἔμεινε καὶ πάλι ἄπραγη οὔτε ἔριξε λάδι στὴ φωτιὰ ὅσον ἀφορᾶ τὴν κρίση στὴν Οὐκρανία. Δηλαδή, καὶ μὲ τὸν χωροφύλακα καὶ μὲ τὸν ἀστυφύλακα! Ἄσχετα μὲ τὸ ἐὰν μιλᾶνε οἱ Κινέζοι ἡγέτες θετικὰ καὶ ὑπὲρ τῆς Ρωσίας μπροστὰ στὶς κάμερες καὶ τοὺς δημοσιογράφους.
Ἐπωφελὴς καὶ χρήσιμη οὐδετερότητα ὅσο ὁμοίως καὶ «ἄψογες» διεθνικὲς σχέσεις μὲ σκοπὸ τὴν παγκόσμια πρωτοκαθεδρία. Εἰκονικὲς διαμάχες καὶ «πόλεμος» μὲ τὶς ὑπὸ πλήρη σιωνιστικὴ κατοχὴ ΗΠΑ γιὰ τὰ …μπαλόνια καὶ γιὰ τοὺς τάχα «ἐξωγήινους» ἀπὸ τὴν μία πλευρὰ καὶ χρυσή, ἀνώδυνη, σκόπιμη καὶ κερδοφόρα πολιτικὴ οὐδετερότητα ἀπὸ τὴν ἄλλη.
Ἐν κατακλείδι καὶ συμπερασματικά, θὰ κάνω τρεῖς προσωπικές προβλέψεις ἢ προρρήσεις γιὰ τὴν Κίνα, μὲ χρονικὸ ὁρίζοντα τὸ τέλος τοῦ σὲ ἐξέλιξη Γ’ ΠΠ. Πρῶτον, ἡ Πενταρχία θὰ κάνει «δῶρο» στὴν Κίνα τὴν Ταϊβᾶν. Δεύτερον, ἡ Κίνα θὰ δεχθεῖ τὰ λιγότερα πυρηνικὰ καὶ θὰ ἔχει τὶς μικρότερες καταστροφὲς ἀνάμεσα στὶς πυρηνικὲς ὑπὲρ-δυνάμεις τοῦ κόσμου, μιᾶς καὶ ἡ Ρωσία εἶναι ἤδη «σύμμαχός» της καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη οἱ σιωνιστὲς τῶν ΗΠΑ τὴν «χρειάζονται» στὴ συνέχεια ὡς τὴ νέα «Ἀμερική». Καί, τρίτον, τέλος, ἡ Κίνα θὰ «πουλήσει» τὴ «σύμμαχο» Ρωσία μὲ ἀντίτιμο-τυράκι τὴν Σιβηρία, σὲ περίπτωση ἐπικράτησης τῆς «Συλλογικῆς Δύσης».
Βέβαια ὄπως πάντα τονίζουμε μπορεῖ ἡ Πενταρχία τοῦ Σκότους νὰ σχεδιάζει τὴν Μεγάλη Ἐπανεκίνηση ἀλλά λησμονεῖ ὅτι τὸ οἰκόπεδο (γῆ) τὸ ὁποῖο ἐπιθυμεῖ ἔχει ἄλλο ἰδιοκτήτη, ἤτοι τὸν τριαδικό Θεὸ! Ἐκεῖνος ἔχει τὸν πρῶτο καὶ τελευταῖο λόγο. Ἡ ἱστορία ἄλλωστε διδάσκει ὅτι ἀρκεῖ ἕνας λόγος Του καὶ ὅλα διορθώνονται καὶ ὅπως λέει ὁ λαὸς «κάθε κατεργάρης στὸ πάγκο του»! Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἄς κάνουμε μία μικρή ἱστορικὴ ἀνασκόπηση γιὰ τὴν Κίνα.
Ἱστορικὴ Πορεία
Ἡ Κίνα εἶναι ἡ πολυπληθέστερη χώρα τοῦ κόσμου μὲ πληθυσμὸ ποὺ ξεπερνᾶ τὰ 1.41 δισ. κατοίκους καὶ ἔκταση περίπου 9.6 ἑκατ. τ.χλμ. Ἡ Κίνα ἱδρύθηκε τὴν 1η Ὀκτωβρίου 1949 καὶ τὴν κυβερνᾶ τὸ Κομμουνιστικὸ Κόμμα τῆς Κίνας μὲ μονοκομματικὸ σοσιαλιστικὸ καθεστώς. Γιὰ χιλιετίες, τὸ πολιτικὸ σύστημα τῆς Κίνας στηρίχθηκε σὲ ἀπόλυτες κληρονομικὲς μοναρχίες καὶ δυναστεῖες. Ἡ Κίνα κατέχει πυρηνικὰ ὅπλα, ἔχει τὸν μεγαλύτερο στρατὸ καὶ τὸν δεύτερο μεγαλύτερο ἀμυντικὸ προϋπολογισμὸ στὸν κόσμο.
Ἡ λέξη «Κίνα ἢ China» ἐμφανίζεται τὸ 1516 σὲ περιοδικὸ τὸ ὁποῖο μεταφράζει κείμενα τοῦ Πορτογάλου ἐξερευνητῆ Duarte Barbosa. Τὸ 1655, ὁ Martino Martini πρότεινε ὅτι ἡ λέξη «China» προέρχεται ἀπὸ τὸ ὄνομα τῆς δυναστείας Qin (Τσίν). Ἡ Κίνα θεωρεῖται ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς παλαιότερους πολιτισμοὺς τοῦ κόσμου. Τὰ ἀπολιθωμένα δόντια τοῦ Homo sapiens ἀνακαλύφθηκαν στὸ σπήλαιο Fuyan στὴν κομητεία Dao.
Σύμφωνα μὲ τὴν κινεζικὴ παράδοση, ἡ πρώτη δυναστεία ἦταν ἡ Xia, ἡ ὁποία ἐμφανίστηκε γύρω στὸ 2100 π.Χ. Ἡ ἑπόμενη δυναστεία τῶν Σὰνγκ ἐπιβεβαιώθηκε ἀπὸ σύγχρονα ἀρχεῖα ποὺ κυβέρνησαν ἀπὸ τὸν 17ο ἕως τὸν 11ο αἰώνα π.Χ. Τὸ Shang κατακτήθηκε ἀπὸ τοὺς Zhou, οἱ ὁποῖοι κυβέρνησαν μεταξύ τοῦ 11ου καὶ τοῦ 5ου αἰώνα π.Χ.
Τὴν ἐποχὴ τῆς περιόδου τῶν ἐμπόλεμων κρατῶν τοῦ 5ου-3ου αἰώνα π.Χ. εἶχαν ἀπομείνει μόνο ἑπτὰ ἰσχυρὰ κράτη. Ἡ περίοδος τῶν ἐμπόλεμων κρατῶν ἔληξε τὸ 221 π.Χ. ἀφότου τὸ κράτος τοῦ Τσὶν κατέκτησε τὰ ἄλλα ἔξι βασίλεια, ἐπανένωσε τὴν Κίνα καὶ καθιέρωσε τὴν κυρίαρχη τάξη ἀπολυταρχίας. Ὁ βασιλιὰς Ζὲνγκ αὐτοανακηρύχτηκε πρῶτος Αὐτοκράτορας τῆς δυναστείας Τσίν.
Τὴν δυναστεία τῶν Τσὶν ἀκολούθησαν οἱ δυναστεῖες τῶν Χᾶν, Τζίν, Σούι, Τάνγκ, Σὸνγκ καὶ τοῦ Χιτᾶν Λιάο μέχρι τὸν 10ο αἰώνα μ.Χ. Μεταξύ τοῦ 10ου καὶ τοῦ 11ου αἰώνα, ὁ πληθυσμὸς τῆς Κίνας διπλασιάστηκε σὲ μέγεθος σὲ περίπου 100 ἐκ. ἀνθρώπους. Ἡ δυναστεία τῶν Σὸνγκ προχώρησε στὴν ἀναβίωση τοῦ Κομφουκιανισμοῦ ὡς ἀπάντηση στὴν ἀνάπτυξη τοῦ Βουδισμοῦ.
Ἡ κατάκτηση τῆς Κίνας ἀπὸ τοὺς Μογγόλους ξεκίνησε τὸ 1205 μὲ τὴ σταδιακὴ κατάκτηση τῆς Δυτικῆς Χσιᾶ ἀπὸ τὸν Τζένγκις Χᾶν. Τὸ 1271, ὁ Μογγόλος ἡγέτης Kublai Khan ἵδρυσε τὴ δυναστεία Γιουᾶν ἡ ὁποία κατέκτησε τὸ τελευταῖο ὑπόλοιπο τῆς δυναστείας Σὸνγκ τὸ 1279. Ἡ δυναστεία τῶν Μίνγκ κυβέρνησε τὴν Κίνα ἀπὸ τὸ 1368 ἕως τὸ 1644. Στὴ συνέχεια, ἀκολούθησε ἡ δυναστεία τῶν Τσὶνγκ μέχρι τὸ 1912, ποὺ εἶναι ἡ τελευταία αὐτοκρατορικὴ δυναστεία τῆς Κίνας. Τελευταῖος αὐτοκράτορας τῆς Κίνας ἦταν ὁ 4χρονος Puyi, δίνοντας τέλος στὰ περίπου 5.000 χρόνια μοναρχίας στὴν Κίνα.
Ἐνδιαμέσως, στὰ μέσα τοῦ 19ου αἰώνα, ἡ δυναστεία Τσὶνγκ γνώρισε τὸν ἰμπεριαλισμὸ στοὺς Πολέμους τοῦ Ὀπίου μὲ τὴ Βρετανία καὶ τὴ Γαλλία. Ἡ Κίνα ἀναγκάστηκε νὰ ἐκχωρήσει τὸ Χὸνγκ Κὸνγκ στοὺς Βρετανοὺς βάσει τῆς Συνθήκης τοῦ Νανκὶνγκ τοῦ 1842. Ὁ Πρῶτος Σινο-Ἰαπωνικὸς Πόλεμος (1894–1895) εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν ἐκχώρηση τῆς Ταϊβᾶν στὴν Ἰαπωνία.
Τὴν 1η Ἰανουαρίου 1912, ἱδρύθηκε ἡ Δημοκρατία τῆς Κίνας καὶ ὁ Σοῦν Γιατ-σὲν τοῦ Κουομιντὰνγκ (τὸ KMT ἢ Ἐθνικιστικὸ Κόμμα) ἀνακηρύχθηκε προσωρινὸς πρόεδρος. Στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1920, τὸ Κουομιντὰνγκ ὑπὸ τὸν Τσιανγκ Καί Σὲκ (1887-1975) μπόρεσε νὰ ἐπανενώσει τὴ χώρα ὑπὸ τὸν ἔλεγχό του. Ἀκολούθησε ἡ ἄκρως αἱματηρὴ ἐμφύλια σύρραξη.
Ὁ κινεζικὸς ἐμφύλιος πόλεμος διεξήχθη μεταξύ τῆς κυβέρνησης τῆς Δημοκρατίας τῆς Κίνας ὑπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ Κουομιντὰνγκ καὶ τῶν δυνάμεων τοῦ Κινεζικοῦ Κομμουνιστικοῦ Κόμματος. Ἡ ἔνοπλη ἐμφύλια σύγκρουση συνεχίστηκε κατὰ διαστήματα ἀπὸ τὴν 1η Αὐγούστου 1927 ἕως τὶς 7 Δεκεμβρίου 1949 καὶ ἔληξε μὲ τὸν κομμουνιστικὸ ἔλεγχο τῆς ἠπειρωτικῆς Κίνας, ἀναγκάζοντας τὴν ἡγεσία τῆς Δημοκρατίας τῆς Κίνας (Κουομιντὰνγκ) νὰ ὑποχωρήσει ἢ ἐγκλωβιστεῖ στὸ νησὶ τῆς Ταϊβᾶν.
Μετὰ τὴν παράδοση τῆς Ἰαπωνίας τὸ 1945, ἡ Ταϊβᾶν ἐπανῆλθε-παραδόθηκε στὸν κινεζικὸ ἔλεγχο. Ὡστόσο, ἡ ἐγκυρότητα αὐτῆς τῆς παράδοσης εἶναι ἀμφιλεγόμενη. Διότι, ἂν καὶ ἡ κυριαρχία τῆς Ταϊβᾶν μεταβιβάστηκε νόμιμα καὶ ἐὰν ἡ Κίνα εἶναι ὁ νόμιμος ἀποδέκτης, ἐν τούτοις, λόγω πολύπλοκων ζητημάτων ποὺ προέκυψαν ἀπὸ τὸν χειρισμὸ τῆς παράδοσης τῆς Ἰαπωνίας ἀπὸ τὶς Συμμαχικὲς Δυνάμεις, τὸ πολιτικὸ καθεστὼς τῆς Ταϊβᾶν παραμένει ἄλυτο καὶ συνεχίζει νὰ ἀποτελεῖ μέχρι καὶ σήμερα ἕνα σημεῖο πιθανοῦ πολέμου μεταξὺ Κίνας καὶ Ταϊβᾶν.
Τὴν 1η Ὀκτωβρίου 1949, ὁ Πρόεδρος τοῦ ΚΚΚ Μάο Τσὲ Τοὺνγκ κήρυξε ἐπίσημα τὴν ἵδρυση τῆς σημερινῆς κομμουνιστικῆς Λαϊκῆς Δημοκρατίας τῆς Κίνας (ΛΔΚ). Τὸ 1966, ὁ Μάο καὶ οἱ σύμμαχοί του ξεκίνησαν τὴν Πολιτιστικὴ Ἐπανάσταση, πυροδοτώντας μία δεκαετία πολιτικῶν κατηγοριῶν καὶ κοινωνικῆς ἀναταραχῆς ποὺ κράτησε μέχρι τὸ θάνατο τοῦ Μάο τὸ 1976. Τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1971, ἡ κομμουνιστικὴ ΛΔΚ (Κίνα) ἀντικατέστησε τὴ Δημοκρατία τῆς Κίνας (Ταϊβᾶν) στὰ Ἡνωμένα Ἔθνη καὶ πῆρε τὴν ἕδρα της ὡς μόνιμο μέλος τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας.
Ὁ Ντὲνγκ Σιαοπὶνγκ ἀνέλαβε τὴν ἐξουσία τὸ 1978. Ἡ Κίνα υἱοθέτησε τὸ ἰσχῦον σύνταγμά της στὶς 4 Δεκεμβρίου 1982. Τὸ 1989, ἔλαβε χώρα ἡ καταστολὴ τῶν φοιτητικῶν διαδηλώσεων στὴν πλατεία Τιενανμέν. Οἱ Τσιάνγκ Ζεμίν, Λὶ Πὲνγκ καὶ Ζοὺ Ρονκτζὶ ἡγήθηκαν τοῦ ἔθνους τὴ δεκαετία τοῦ 1990. Τὸ Βρετανικὸ Χὸνγκ Κὸνγκ καὶ τὸ πορτογαλικὸ Μακάο ἐπέστρεψαν στὴν Κίνα τὸ 1997 καὶ τὸ 1999, ἀντίστοιχα. Ἀκολούθησαν οἱ ἡγεσίες τῶν Χοὺ Τζιντάο καὶ Οὐὲν Ζιαμπάο τὴ δεκαετία τοῦ 2000. Ὁ σημερινὸς πρόεδρος Σὶ Τζινπὶνγκ κυβερνᾶ τὴν Κίνα ἀπὸ τὸ 2012.
ΠΗΓΗ ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ