Γιατί ἡ Οὐάσιγκτον τορπιλίζει τὴν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας

Ὁ «βρώμικος» ρόλος τοῦ Ἀμερικανοῦ πρέσβη Τζ. Πάϊατ
καὶ ὁ κίνδυνος ἀπομόνωσης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Πρόταση τοῦ Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Θεόφιλου γιὰ σύγκληση Πανορθόδοξης Συνόδου στὸ Ἀμμάν.

Ὡς ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη ἐξασφάλισης τῆς ἑνότητας στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, προβάλλει πλέον ἡ σύγκληση Πανορθόδοξης Συνόδου γιὰ τὸ οὐκρανικὸ ζήτημα. Ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Θεόφιλος, αἰφνιδιάζοντας εὐχάριστα τούς πάντες, ἀνέλαβε τὴν πρωτοβουλία σύγκλησης τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου, προτείνοντας μάλιστα ὡς τόπο φιλοξενίας τῆς Συνόδου τό Ἀμμάν τῆς  Ἰορδανίας. Ἐκτὸς αὐτοῦ καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος μὲ ἐπιστολὴ πρὸς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο τάσσεται ὑπὲρ τῆς σύγκλησης Πανορθόδοξης Συνόδου. Μὲ τὶς προτάσεις τῶν δύο Προκαθημένων συνηγοροῦν καὶ τέσσερις Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, οἱ Πειραιῶς Σεραφείμ, Κυθήρων Σεραφείμ, Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς καὶ Δρυϊνουπόλεως Ἀνδρέας, οἱ ὁποῖοι διαφοροποιούμενοι πλήρως ἀπὸ τὴν διὰ βοῆς ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας ἀπέστειλαν ἐπιστολὴ σὲ ὅλες τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες προτείνοντας τὴ σύγκληση Πανορθόδοξης  Συνόδου. Μαζί  μ’ αὐτούς καί τρεῖς Μητροπολίτες ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, οἱ Λεμεσοῦ Ἀθανάσιος, Κύκκου Νικηφόρος καὶ Μόρφου Νεόφυτος, μὲ δηλώσεις τους ἐτάχθησαν ἀνοικτά ὑπὲρ τῆς κανονικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας.

Ὅπως στὴν πράξη διαπιστώνεται τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο δυσκολεύεται κατὰ πολὺ νὰ ἐπιβάλλει τὴν ἀπόφασή του καὶ ἀργὰ ἢ γρήγορα ἐκ τῶν πραγμάτων θὰ ἀναγκαστεῖ νὰ κάνει ἀποδεχτή τὴν πρόταση γιὰ σύγκληση τῆς Συνόδου, προκειμένου νὰ ἀποφύγει τὴν ἀπομόνωση. Αὐτὸ ἀκριβῶς φαίνεται πὼς φοβίζει καὶ τὸν Ἀμερικανὸ πρέσβη Τζ. Πάϊατ, ὁ ὁποῖος στὴν κυριολεξία ἀγωνίζεται, νυχθημερόν ὁ δυστυχὴς, γιὰ λογαριασμὸ τῆς Οὐάσιγκτον, νὰ ἐπιβάλλει ἐτσιθελικὰ καὶ νὰ ὁλοκληρώσει, αὐτὸ ποὺ ὁ ἴδιος ξεκίνησε κατὰ τὴ θητεία του στὴν Οὐκρανία. Μέσα στὸ πλαίσιο αὐτὸ συνεχίζει νὰ ἐπισκέπτεται μέλη τῆς Ἱεραρχίας, ἐνῶ παράλληλα προωθεῖ ἀνάλογα σχέδια πλήρους ἀπεξάρτησης τῶν διορθοδόξων σχέσεων μὲ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, σὲ  συνεργασία μὲ τὸ Βατικανὸ καὶ φυσικά τούς ἐκφραστὲς τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας… (Βλ. σελ 6, 26,27)

Πρός τό σκοπό αὐτό στίς 22 Νοεμβρίου μετέβη καί πάλι στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν γιὰ νὰ συγχαρεῖ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο «γιὰ τὴν ἱστορικῆς σημασίας ἀπόφασης ἀναγνώρισης τῆς Αὐτοκεφαλίας τῆς Οὐκρανίας»!!! Ἐπίσης, ὅπως εἶπε, «παρέδωσε  ἕνα γράμμα ἀπὸ τὸν Πρέσβη Σὰμ Μπράουνσμπακ, ὑπεύθυνο γιὰ τὶς θρησκευτικὲς ἐλευθερίες, στὸ ὁποῖο ἐκφράζεται ὁ σεβασμός του γιὰ τὴν ἀπόφαση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, σημειώνοντας, μάλιστα, ὅτι οἱ ΗΠΑ ἀναγνωρίζουν τὴν σοφία μὲ τὴν ὁποία κινήθηκε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος». Βέβαια, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος διακρίνοντας τὸν κίνδυνο νὰ φανεῖ καὶ δημοσίως ὅτι ἡ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας προκλήθηκε λόγω τῶν γεωπολιτικῶν ἀλλαγῶν, ποὺ διακαῶς ἐπιθυμεῖ καὶ προωθεῖ ἡ Οὐάσιγκτον, στὴν εὐρύτερη περιοχὴ τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Μ. Ἀνατολῆς προσπάθησε, ἀτυχῶς φυσικά, νὰ ὑποβαθμίσει τὶς δηλώσεις τοῦ Ἀμερικανοῦ πρέσβη τονίζοντας «πὼς τὴν Ἐκκλησία τὴν ἀπασχολοῦν τὰ κοσμικὰ θέματα, οἱ πολεμικὲς συρράξεις καὶ οἱ πολιτικὲς ἐξελίξεις, ἀλλὰ γιὰ τὴν Ἐκκλησία τὰ κριτήρια εἶναι ἐκκλησιαστικά». Ἐπιχειρώντας μάλιστα νὰ «ἀκυρώσει» ἐν τῆ γενέσει της τὴν πρωτοβουλία τοῦ Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Θεοφίλου γιὰ σύγκληση Πανορθόδοξης Συνόδου προέτρεξε καί πάλι βεβιασμένα νὰ ὑποστηρίξει πὼς «αὐτὴ ἡ τοποθέτηση τοῦ Πατριάρχη δὲν ξέρουμε ἂν εἶναι ἐν γνώσει τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη!!! Δὲν μπορεῖ ὁ καθένας νὰ καλεῖ πανορθόδοξη σύνοδο. Εἶναι τὸ προνόμιο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη» σημείωσε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ συμπλήρωσε ὅτι «ἂν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης μᾶς καλέσει δὲν θὰ ποῦμε ὄχι, ἂν ὁποιοσδήποτε ἄλλος ὑπεύθυνος κάποιας Ἐκκλησίας μᾶς καλέσει ἐγὼ θὰ πῶ ὄχι»!!!

Ἐκ τῶν δηλώσεων του διακρίνεται πλέον, ὁ φόβος ἄμεσης ἀμφισβήτησης τοῦ συντονιστικοῦ ρόλου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, λόγω καὶ τῆς γενικότερης εἰκόνας ποὺ ἔχει ἤδη διαμορφωθεῖ στὶς 14 Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες.

Τὰ Πατριαρχεῖα Ἀντιοχείας, Ἱεροσολύμων, Σερβίας, Βουλγαρίας καὶ Γεωργίας καὶ οἱ Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες τῆς Πολωνίας, τῆς Τσεχίας, τῆς Κύπρου καὶ τῆς Ἀλβανίας ἄμεσα ἢ ἔμμεσα ἔχουν ταχθεῖ ὑπὲρ τῆς κανονικῆς ὑπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ὀνούφριο οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας. Καὶ οἱ ἀνωτέρω, εἴτε τάσσονται ἀνοικτὰ ὑπὲρ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας εἴτε κρατοῦν μία στάση ἀναμονῆς, εὐελπιστώντας στήν πολυπόθητη ἀλλαγὴ τῆς ἀδιάλλακτης στάσης, ποὺ κρατᾶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο.

Μόνο τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος βιάστηκαν ἢ ἐκ-βιάστηκαν ἢ πιέστηκαν νὰ προχωρήσουν στὴν ἀναγνώριση τῶν σχισματικῶν καὶ μὴ ἐχόντων κανονικὴ χειροτονία Οὐκρανῶν.

Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς καὶ ὁ Ἀμερικανὸς Πρέσβης γιὰ τὴ Διεθνή Θρησκευτικὴ Ἐλευθερία Sam Brownback (γνωστὸς καὶ ἀπὸ τὶς ἐπισκέψεις του στὴν Ἑλλάδα)  στὶς 11 Νοεμβρίου ἐπισκέφθηκε τὸν Πατριάρχη τῆς Σερβικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας Εἰρηναῖο παρουσία καὶ τοῦ Ἀμερικανοῦ πρέσβη στὴ Σερβία, Anthony Godfrey, μέ κύριο θέμα συζήτησης τό οὐκρανικό…

Ἀξιοσημείωτο εἶναι πὼς πρὶν ἀπὸ αὐτὴν τὴν συνάντηση ὁ πρώην διοικητὴς τοῦ ἀμερικανικοῦ στρατοῦ στὴν Εὐρώπη, ὁ στρατηγὸς Ben Hodges, ἀποκάλεσε τὴ Σερβικὴ Ἐκκλησία ἀπειλή γιὰ τὶς ΗΠΑ στὰ Βαλκάνια.

Ἀπὸ τὴν πλευρὰ του ὁ κ. Πάιατ  ἔχοντας ἀναλάβει ἐργολαβικά, τὸ ὅλο ζήτημα, ἂν καὶ πρέσβης ἀπαντᾶ ἀντὶ τοῦ Στέϊτ Ντιπάρντμεντ στὴ Μόσχα! Συγκεκριμένα  ὁ Ρῶσος ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν Σ. Λαβρὸφ κατηγόρησε τὶς Η.Π.Α. γιὰ διχοτόμηση τοῦ Ὀρθόδοξου κόσμου  «Οἱ Η.Π.Α. δὲν θέλουν νὰ σταματήσουν αὐτὰ ποὺ ἔχουν ἤδη κάνει και προσπαθοῦν νὰ προωθήσουν τὸ σχίσμα στὸν Ὀρθόδοξο κόσμο ὡς σύνολο. Αὐτὸ τὸ ἔργο γίνεται σχεδὸν μὲ ὅλες τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, καὶ αὐτὸ εἶναι λυπηρό», δήλωσε χαρακτηριστικά, παρουσία καὶ τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Ν. Δένδια, ὁ ὁποῖος ἐπισκέφθηκε ἀρχὲς Νοεμβρίου τὴν Μόσχα.

Σ’ αὐτὸν ἀπάντησε ὁ Ἀμερικανὸς πρέσβης στὴν Ἑλλάδα,  ἰσχυριζόμενος ὅτι ἡ Ρωσία «χρησιμοποιεῖ τὴ θρησκεία γιὰ νὰ ὑπονομεύσει τὴ δημοκρατία».

Ὑπενθυμίζουμε ἀκόμη τὴν ὁμιλία τοῦ συγκεκριμένου διπλωμάτη σὲ πρόσφατο συνέδριο γιὰ τὴ θρησκευτικὴ διπλωματία στὴν Ἀθήνα ποὺ περιελάμβανε τὴν ἴδια ἐπιθετικὴ γραμμή:

«Ἡ Ρωσία χρησιμοποιεῖ τὴ θρησκεία ὡς μέρος τῆς ὑβριδικῆς στρατηγικῆς πολέμου, ὡς ἐργαλεῖο γιὰ τὴν ἐπίτευξη πολιτικῶν στόχων καὶ διάδοσης ψεύτικων ἱστοριῶν«, δήλωσε ὁ Πάϊατ, προσθέτοντας ὅτι οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες «ἐξέφρασαν πολὺ σαφῶς τὴ στήριξή τους στὸ δικαίωμα τοῦ οὐκρανικοῦ λαοῦ νὰ καθορίσει ἐκεῖνος πῶς θὰ προσευχηθεῖ. Ἡ Ρωσία προσπαθεῖ νὰ χρησιμοποιήσει τὴν Ἐκκλησία ὡς σφήνα γιὰ νὰ προκαλέσει ἀστάθεια καὶ νὰ ὑπονομεύσει τὴ δημοκρατία».

Ὁ Ἀμερικανὸς πρεσβευτὴς εἶπε ὅτι οἱ ΗΠΑ καὶ ἡ Ἑλλάδα θὰ συνεχίσουν νὰ συνεργάζονται «γιὰ τὴν προώθηση τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας καὶ τοῦ διαθρησκειακοῦ διαλόγου». Εἶπε ἐπίσης ὅτι οἱ ΗΠΑ ἀναμένουν τὴν προγραμματισμένη ἐπίσκεψη τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες τὸ Μάιο τοῦ 2020.

Ἡ Ρωσικὴ Ὁμοσπονδία ἔχει διαψεύσει ἐπανειλημμένα τοὺς ἰσχυρισμοὺς ὅτι ἐπιχειρεῖ νὰ ἐπηρεάσει τὶς δημοκρατικὲς διαδικασίες σὲ διάφορες χῶρες καὶ ὁ Ρῶσος προεδρικὸς ἐκπρόσωπος Ντμίτρι Πεσκὸφ χαρακτήρισε τοὺς ἰσχυρισμοὺς αὐτοὺς «ἀπολύτως ἀβάσιμους». Ἐπίσης ὁ Ρῶσος ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν Σεργκέι Λαβρόφ, μιλώντας γιὰ τὴν ὑποτιθέμενη ρωσικὴ παρέμβαση στὶς ἐκλογὲς σὲ διάφορες χῶρες, δήλωσε ὅτι δὲν ὑπάρχουν στοιχεῖα ποὺ νὰ τὸ ἐπιβεβαιώνουν.

Ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι ὁ κ. Πάϊατ ἔγινε εὐρέως γνωστὸς γιὰ τὴ διαρροὴ τῆς καταγραφῆς τῶν τηλεφωνικῶν του συνομιλιῶν τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2014 μὲ τὴν ὑφυπουργὸ Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ κ. Victoria Nuland, μὲ τὴν ὁποία συζήτησε τὴν κατάσταση στὴν Οὐκρανία καὶ τὴν κατανομὴ τῶν χαρτοφυλακίων στὴ μελλοντικὴ οὐκρανικὴ κυβέρνηση!

Εἶναι λοιπὸν ὁλοφάνερο καὶ κοινὰ ἀποδεκτὸ ἀπ’ ὅλους ἀνεξαιρέτως τὸ γιατί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος στὴν ἐπιστολή του πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη γράφει χαρακτηριστικὰ ὅτι:

«Ἐπείγει πλέον νὰ ἀναζητηθοῦν δρόμοι ὑπερβάσεως τῆς ἐκκλησιαστικῆς πολώσεως. Γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν ποικίλων συγκρούσεων στὸν κόσμο τὸ πρῶτο στάδιο ἐνεργειῶν εἶναι ἡ ἀποκλιμάκωση. Εἶναι εὐρύτατα ἀποδεκτὸ καὶ συχνὰ ἐπαναλαμβάνεται διεθνῶς ὅτι μόνον μὲ σοβαρὸ διάλογο εἶναι δυνατὸν νὰ ἀντιμετωπιστοῦν οἱ ἐντάσεις. Ἂς ἐπιδιωχθεῖ τὸ συντομότερο ἐκ νέου ἐπικοινωνία καὶ ἀνταλλαγὴ δημιουργικῶν προτάσεων μεταξὺ τῶν βασικῶν παραγόντων τῆς κρίσεως. Ὑπάρχουν στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πρόσωπα ποὺ μποροῦν νὰ συμβάλουν στὴν ἄμεση ἔναρξη διαβουλεύσεων…

Ὑπάρχουν λύσεις. Θὰ μᾶς φωτίσει ὁ Θεὸς νὰ τὶς προσδιορίσουμε. Οἱ λύσεις βεβαίως δὲν θὰ ἐπιτευχθοῦν μὲ τὴν ἀνταλλαγὴ προσβλητικῶν καὶ ἀπειλητικῶν κειμένων ἢ μὲ ἐξωεκκλησιαστικὲς παρεμβάσεις’ οὔτε εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιβληθοῦν μονομερῶς ἢ αὐτομάτως μὲ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου. Κάθε καθυστέρηση ἐπιδεινώνει τὴν ἤδη ὀδυνηρὴ κατάσταση».

Σὲ ἄλλο σημεῖο ὁ συνετὸς κατὰ κοινὴ ὁμολογία Προκαθήμενος τῆς Ἀλβανίας σημειώνει:

«Τὰ ἐκκλησιαστικὰ γεγονότα τοῦ ἔτους ποὺ πέρασε, δημιούργησαν μία νέα πραγματικότητα, μὲ τὴν προφανή ἀνάμειξη καὶ γεωπολιτικῶν ἐνδιαφερόντων καὶ σκοπιμοτήτων. Ἡ νέα αὐτὴ κατάσταση δὲν εἶναι δυνατὸν ἐμμέσως ἢ ἀμέσως νὰ ἀγνοεῖται. Ἡ παραχώρηση τοῦ Αὐτοκεφάλου στὴν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας δὲν ἔφερε τὴν ποθητὴ ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων οὔτε τὴν εἰρήνη, ὅπως εἶχε συμβεῖ μὲ ὅλες τὶς προηγούμενες παραχωρήσεις Αὐτοκεφαλίας. Τὸ κεντρικὸ πρόσωπο τοῦ Οὐκρανικοῦ προβλήματος, ὁ αὐτοαποκαλούμενος «Πατριάρχης» κ. Φιλάρετος, τελικὰ ἀρνήθηκε τὸν Τόμο, κατηγορώντας τὸ περιεχόμενο καὶ τὸν σκοπό του. Οἱ διχασμοὶ ἔχουν ἐπεκταθεῖ καὶ σὲ ἄλλες περιοχὲς καὶ γενικότερα στὸν Ὀρθόδοξο κόσμο. Παράλληλα, τὸ κατεξοχὴν μυστήριον τῆς ἑνότητος καὶ τῆς συγγνώμης -ἡ Θεία Εὐχαριστία- χρησιμοποιήθηκε ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας κατὰ τὴν ἀντιπαράθεση ὡς μοχλὸς πιέσεως. Δεκάδες ἑκατομμύρια Ὀρθοδόξων ἔχουν διακόψει τὴν εὐχαριστιακὴ κοινωνία μὲ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας καὶ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Ἐξάλλου τὸ ζήτημα τῆς ἐγκυρότητος τῶν χειροτονιῶν ποὺ ἐτέλεσε ὁ αὐτοαποκαλούμενος «Πατριάρχης» κ. Φιλάρετος, ἐνῶ ἦταν ἀφορισμένος καὶ ἀναθεματισμένος, ἐξακολουθεῖ νὰ διχάζει. Τὰ ἐπώδυνα ἀποτελέσματα τῆς γενομένης ἐγχειρήσεως εἶναι πασίγνωστα ὄχι μόνο στοὺς Ὀρθοδόξους κύκλους, ἀλλὰ γενικότερα σὲ ὅλο τὸν χριστιανικὸ κόσμο.

Πρὸς τὸ παρόν, στὶς περισσότερες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες ἐπικρατεῖ μία ἀνησυχητικὴ σιωπή. Οἱ διαφαινόμενες ἑκατέρωθεν πολιτικὲς πιέσεις τραυματίζουν τὸ πνευματικὸ κύρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἐνῶ ἡ κινητοποίηση ἀνεύθυνων προσώπων, γιὰ νὰ λοιδοροῦν ἐκείνους ποὺ διατυπώνουν διαφορετικὲς ἐκτιμήσεις, κολακεύοντας συγχρόνως ὅσους ὑποστηρίζουν, εὐτελίζει τὸν διορθόδοξο διάλογο σὲ μία κρίσιμη γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ἐποχή. Ὁρισμένοι ἐκκλησιαστικοὶ κύκλοι ἐκφράζουν τὴν προσδοκία ὅτι σιγὰ-σιγὰ ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες θὰ ἀναγνωρίσουν τὸν παραλαβόντα τὸν Τόμο. Ὅμως, καὶ ἂν ἀκόμη ὁρισμένες Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες τὸν ἀναγνωρίσουν, ἀρκετὲς ἄλλες, ὅπως δηλώνουν στὶς μέχρι τοῦδε δημόσιες τοποθετήσεις τους, θὰ παραμείνουν στὴν ἄρνηση. Μὲ ἀποτέλεσμα μία ἐθνοφυλετικὴ διάσπαση (σὲ Ἕλληνες, Σλάβους καὶ ὅσους ἐπιθυμοῦν ἁρμονικὲς σχέσεις μὲ ὅλους), ἡ ὁποία ἀκυρώνει τὸν πολυεθνικὸ καὶ πολυπολιτισμικὸ χαρακτήρα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τὴν οἰκουμενικότητά της».

Τὸ ποιὸς ἀντιδρᾶ κατόπιν αὐτῶν στὴ σύγκληση τῆς Πανορθόδοξης Ἱερᾶς Συνόδου εἶναι πλέον ὁλοφάνερο.

Τέλος, ἀξίζει νὰ ἀναφερθοῦμε στὶς καταγγελίες τοῦ  Μητροπολίτη Ζαπορόζιε Λουκᾶ, τῆς κανονικῆς Ὀρθοδόξου Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας ὁ ὁποῖος ὑποστήριξε  ὅτι οἱ Ἐκκλησίες τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Ἀλεξανδρείας, ποὺ ἔχουν ἀναγνωρίσει τὴν νέα οὐκρανικὴ ἐκκλησιαστικὴ δομὴ  βρίσκονται σὲ στενὴ ἐπαφὴ μὲ τὶς κρατικὲς ἀρχὲς καὶ θὰ λάβουν ὁποιαδήποτε ἄλλη ἀπόφαση τοὺς ζητηθεῖ.

«Αὐτὸ ποὺ συμβαίνει τώρα στὸν Ὀρθόδοξο κόσμο εἶναι ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ σημάδια τῆς ἐποχῆς ποὺ πρέπει νὰ μάθουμε νὰ διακρίνουμε σωστά», δήλωσε ὁ ἱεράρχης τῆς κανονικῆς ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας. «Μὲ ὅλη αὐτὴ τὴν ἀναστάτωση καὶ τὴν ἔντονη συζήτηση γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς OCU ἀπὸ ἀρκετὲς Τοπικὲς Ἐκκλησίες, αὐτὸ δὲν εἶναι τὸ κύριο σημαντικὸ γεγονὸς στὴν ἱστορία τῆς παγκόσμιας Ὀρθοδοξίας. Οἱ σχισματικοὶ χρησίμευσαν μόνο ὡς τέστ, ποὺ ἔδειχνε τὴν πνευματικὴ κατάσταση ὁλόκληρων ἐκκλησιῶν, καθὼς καὶ μεμονωμένων Ἱεραρχῶν. Καὶ εἶναι πολὺ σημαντικὸ νὰ μελετήσουμε αὐτὴν τὴν ἀντίδραση, νὰ τὴν ἀναλύσουμε καὶ νὰ βγάλουμε τὰ σωστὰ συμπεράσματα. »

Σύμφωνα μὲ τὸν μητροπολίτη, τὸ πιὸ προφανὲς συμπέρασμα εἶναι ὄτι «ἡ διοικητικὴ ἐλὶτ τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν ποὺ ἀναγνώρισε τὴν OCU ( σημ. τούς σχισματικούς) εἶναι σταθερὰ συνδεδεμένη μὲ ἁλυσίδες δολαρίων στὴν κυβέρνηση, ἡ ὁποία βρίσκεται ὑπὸ τὴν ἄμεση καὶ ἄμεση ἐπιρροὴ τοῦ ΔΝΤ καὶ τοῦ ἀμερικανικοῦ ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, καθὼς καὶ οἱ δυνάμεις ποὺ στέκονται πίσω τους».

Συντάκτης: Διονύσης Μακρῆς

Πηγή: Στῦλος Ὀρθοδοξίας τεῦχ. Δεκεμβρίου 2019

 

Συντάκτης

Σχολιάστε

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί.Τα απαραίτητα πεδία είναι μαρκαρισμένα *