Ἡ ἐγωπάθεια, ἡ ὀλιγοπιστία καὶ ἡ ἀνασφάλεια κυρίαρχο γνώρισμα
τῆς σύγχρονης ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας
Ἀπὸ τὴ συνάντηση ποὺ εἶχε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Ἱερώνυμο τὸν περασμένο Μάιο διαφάνηκε πὼς οἱ σχέσεις τῶν δύο θρησκευτικῶν ταγῶν ἄλλαζαν ἄρδην καὶ πὼς τὴν ψυχρότητα τῶν τελευταίων ἐτῶν λόγω πολλῶν πατριαρχικῶν προκλήσεων (βλ. κτῆμα Προμπονᾶ, πλήρωση Μητροπόλεως Ἰωαννίνων, ἐπίσκεψη Πάπα στὴν Λέσβο, ἐκλογὴ Διοικητοῦ Ἁγίου Ὄρους κ.ἄ.) ἀντικατέστησε ἡ φαρισαϊκή, ἰδιοτελὴς καὶ ἀπαράδεκτη κατὰ πολλοὺς «φιλία»… Καὶ τὴ «φιλία» αὐτὴ ἐπέβαλλαν ἐξωεκκλησιαστικοὶ κυρίως παράγοντες ἐτσιθελικὰ, μὲ ἑκατέρωθεν πιέσεις, πιθανὸν ἀπειλὲς καὶ παρασκηνιακοὺς ἐκβιασμοὺς, ἴσως καὶ μὲ ὑποσχέσεις ἢ ποικιλότροπες οἰκονομικὲς ἐνισχύσεις (βλ. θρησκευτικὸ τουρισμὸ) ἐλέω τῆς … Αὐτοκεφαλίας τοῦ συρφετοῦ-ὁμάδας τῶν σχισματικῶν καὶ ἀχειροτόνητων Οὐκρανῶν πού πλαισίωναν τόν καθηρημένο πρώην Μητροπολίτη Φιλάρετο.
Ὁ κατὰ κοινὴ ὁμολογία σιωπηλὸς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος ἀλλὰ καὶ πλειάδα Ἑλλήνων Ἱεραρχῶν μετὰ τὸν καταιγισμὸ τῶν ἀμερικανικῶν πιέσεων, ποὺ δέχτηκαν τοὺς τελευταίους μῆνες, κυρίως ἀπὸ τὸν πρέσβη τῶν ΗΠΑ Τζέφρι Πάϊατ, καὶ ὄχι μόνο, λειτούργησαν ὡς φοβισμένα δειλά ἀνθρωπάκια καθιστώντας τοὺς ἑαυτοὺς τους τυφλὰ ὄργανα τῆς πολιτικῆς τῆς Οὐάσιγκτον… Καὶ ἐνῶ μᾶς εἶχαν συνηθίσει νὰ σφυρίζουν ἀδιάφορα καὶ νὰ ἀπέχουν ἀπὸ τὰ πολιτικὸ-οἰκονομικὰ καὶ πνευματικὰ ἐγκλήματα σὲ βάρος τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας μεταμφιέστηκαν ξαφνικά σὲ …ἥρωες τοῦ στὺλ Μπάτμαν καὶ Σούπερμαν γιὰ νὰ «καθαρίσουν», ποδοπατώντας ἱεροὺς κανόνες καὶ ἐκκλησιαστικὲς παραδόσεις, τὸ ρωσικὸ κίνδυνο καὶ τὶς ἀπειλὲς τῆς ρωσικῆς ἀρκούδας!
Ἡ γνωστὴ προπαγάνδα τοῦ «ἀνήκομεν εἰς τὴν Δύσην» ἐπικράτησε κατὰ κόρον καὶ στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπως τότε κατὰ τὶς ἡμέρες τῆς Συνόδου τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας, καὶ ἀποτελεῖ τὸ προσύμφωνο μίας χαλαρῆς, ἀπό ὅτι φαίνεται ἕνωσης μέ τίς δυτικές ἐκκλησιαστικές κοινότητες. Μίας ἕνωσης στὴν πράξη, ἡ ὁποία ἤδη ἔχει ξεκινήσει νὰ ἐφαρμόζεται σὲ Μητροπόλεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στὴν Εὐρώπη καὶ ἀναμένεται νὰ συνεχιστεῖ μὲ τὴν ἔνταξη τῆς λεγόμενης ἑλληνόρρυθμης θρησκευτικῆς κοινότητας τῶν Οὐνιτῶν τῆς Οὐκρανίας στὸ ἀντικανονικὸ καὶ διχαστικὸ «Αὐτοκέφαλο» τῶν Οὐκρανῶν! Στὴν οὐσία ἡ πλειονότητα τῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀλλὰ καὶ οἱ Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀποδέχθηκαν τὸ κυοφορούμενο πλέον σχίσμα, ποὺ ἐλέω …Οὐάσιγκτον ἐπέβαλλε τὸ Φανάρι καὶ ἐμμέσως συνυπέγραψαν τὴν ἕνωση μὲ τὶς προτεσταντικὲς καὶ κυρίως παπικὴ θρησκευτικὲς κοινότητες.
Ἤδη λ.χ. στὴν Γερμανία τελοῦνται ὀρθόδοξες Θεῖες Λειτουργίες, παρουσία παστόρων, καρδιναλίων καὶ λοιπῶν ἐκπροσώπων τῶν αἱρετικῶν γνωστῶν παραφυάδων. Παρατηρεῖται μάλιστα τὸ τραγικὸ φαινόμενο τῆς ἐνεργῆς συμμετοχῆς αὐτοῦ τοῦ αἱρετικοῦ συρφετοῦ σὲ ἁγιαστικὲς ὀρθόδοξες πράξεις. Σὲ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Μονάχου λ. χ. μᾶς καταγγέλθηκε ὅτι ὄχι μόνο παρευρίσκετο στὸν Ὄρθρο τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, Καρδινάλιος τῆς περιοχῆς, ἀλλὰ ἐκλήθη ἀπὸ τὸν λειτουργὸ ὀρθόδοξο ἱερέα καὶ ἀνέγνωσε ἕνα ἐκ τῶν δώδεκα εὐαγγελίων!!!
Παράλληλα συμμετεῖχε καὶ στὴν ἔξοδο τοῦ Ἐσταυρωμένου μὲ παπικὴ στολή, συνοδεύοντας τὸν ὀρθόδοξο λειτουργό, προκαλώντας τὴν μήνη τῶν παριστάμενων πιστῶν. Πολλοὶ ἐξ αὐτῶν διαμαρτυρόμενοι ἀπεχώρησαν, ἐνῶ ἄλλοι, ποὺ ζήτησαν τὸν λόγο ἀπὸ τὸν ἱερέα, ἄκουσαν διὰ στόματός του ὅτι δὲν ὑπάρχουν οὐσιαστικὲς διαφορὲς στὴν πίστη καὶ ὅτι εἴμαστε ὅλοι χριστιανοί!!! Στὸ Ἄαχεν ὁ παπικὸς λειτουργὸς διένειμε τὸ ἀντίδωρο στοὺς ὀρθοδόξους πιστοὺς προκαλώντας τὴν μήνη πολλῶν πιστῶν. Ἔχουμε καταγγελίες ἀπὸ ὁλάκερη τὴ Γερμανία γιὰ παρόμοια ἀπαράδεκτα περιστατικά. Φυσικὰ ὅλων αὐτῶν εἶχε προηγηθεῖ ἡ ἀποδοχὴ ἐξαγιασμοῦ τοῦ ἐκεῖ Μητροπολίτη Γερμανίας Αὐγουστίνου ἀπὸ Καρδινάλιο… Ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι ὁ ἐν λόγω Μητροπολίτης εἶναι μέντορας τοῦ νῦν Ἀρχιεπίσκοπου Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρου, μὲ ὅτι αὐτὸ συνεπάγεται. Ἐξ αἰτίας τῶν ἀνωτέρω περιστατικῶν πολλοὶ ὀρθόδοξοι πιστοὶ διαφοροποιοῦνται καὶ ἐντάσσονται στὶς ἐκεῖ ρωσικὲς ὀρθόδοξες ἐκκλησίες.
Ἐκ τῶν ἀνωτέρω διαπιστώνεται ὅτι ἡ ἀλλοπρόσαλλη ἐκκλησιαστικὴ πολιτικὴ τοῦ νῦν Πατριάρχη Βαρθολομαίου ἔχει προκαλέσει βαθιὰ ρήγματα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία! Ρήγματα τὰ ὁποῖα ὁδηγοῦν στὴν ἀποδοχὴ μίας ἑρμαφρόδιτης γιὰ τὸν ἴδιο πρωτοφανοῦς κατάστασης, ποὺ ὁδηγεῖ μὲ ἀκρίβεια σὲ σχίσμα! Καὶ ἡ ἀλλοπρόσαλλη αὐτὴ ἐκκλησιαστικὴ πολιτικὴ ὀφείλεται στὴν ἐμφανῆ ἀδυναμία του νὰ κατανοήσει τὴ δυναμική τοῦ πατερικοῦ λόγου καὶ τῶν δογμάτων τῆς ἀληθοῦς πίστης. Ἀδυναμία ποὺ ἀποτελεῖ καί τὴν αἰτία μίας ἐγνωσμένης καὶ ἐμφανοῦς ἐγωπάθειας, ἡ ὁποία ὄχι μόνο δηλοῖ ὀλιγοπιστία ἀλλὰ ὁδηγεῖ καὶ σὲ φοβικὰ σύνδρομα ἀπώλειας ἐξουσίας… Φόβους περὶ ἅλωσης λ.χ. τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας, φόβους περὶ ἀμφισβήτησης τῆς ἐκκοσμικευμένης πατριαρχικῆς ἐξουσίας κ.ο.κ. Κι αὐτοὶ οἱ φόβοι πέραν τοῦ συσκοτισμοῦ τοῦ νοῦ, εὐθύνονται γιὰ σειρὰ ἀντιευαγγελικῶν -ἀποτρόπαιων ἐνεργειῶν ἀνάλογων μ’ αὐτῶν τῶν Φαρισαίων καὶ Γραμματέων. Πρόκειται γιὰ συστηματικὲς ἀντορθόδοξες ἐνέργειες ποὺ ἀνοίγουν διάπλατα τὶς πύλες στὸν ἄρχοντα τοῦ σκότους καὶ τοῦ ἐπιτρέπουν νὰ ἁλωνίζει ἀνεξέλεγκτα στοὺς κόλπους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Ἡ ἐμφανὴς πατριαρχικὴ ἀνασφάλεια λόγω τῆς ὀλιγοπιστίας ἐκδηλώνεται ἀπὸ τὴν ἀνάμιξη τῆς πολιτικῆς στὰ τῆς Ἐκκλησίας, ἀπὸ δικτατορικὲς συμπεριφορές, ἀπὸ ἀντιλήψεις παντελῶς ξένες πρὸς τὴν ἐν Χριστῷ σωτηρία καὶ ἐν Χριστῷ βιωτή.
Ἡ συστηματικὴ καταπάτηση τῆς ἀληθείας γιὰ τοὺς ἀνωτέρω λόγους καὶ ἡ ὑποστήριξη τοῦ ψεύδους καὶ οἱ σατανικὲς ἐκλογικεύσεις, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν φαρισαϊκὴ νοοτροπία ἀνάδειξης τῆς ἐγωπάθειας, ἀποτελοῦν βασικὸ συστατικό τῆς ποιμαντικῆς πορείας τοῦ νῦν Πατριάρχη, δηλωτικό τῆς πρότερης οἰκογενειακῆς κατάστασης τῶν στερήσεων καὶ τῶν προκλήσεων ποὺ βίωσε ὡς μαθητὴς καὶ ὡς νέος στήν ἐφηβεία. Εἴθε ὁ καλὸς Θεὸς νὰ μὴν ἐπιτρέψει νὰ ἀπολέσει τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς του καὶ νὰ συμβάλει νὰ ἐπαναφέρει στὸ δείλι τῆς ἐπίγειας ζωῆς του τὰ συναισθήματα τῆς ἁγιότητας καὶ τῆς ἁγνότητας ποὺ ἐξέφραζε μέσω τοῦ ποιητικοῦ λόγου κατὰ τὰ μαθητικά του χρόνια.
Γιὰ νὰ λέμε, ὡστόσο, τὰ σύκα-σύκα καὶ τὴ σκάφη –σκάφη γιὰ τὴν ὅλη διαμορφωθεῖσα κατάσταση δὲν φέρει τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη μόνο ὁ ἀνωτέρω καὶ οἱ κακόβουλοι σύμβουλοι-αὐλοκόλακες ποὺ τὸν πλαισιώνουν, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί. Μεγάλο μερίδιο εὐθύνης φέρει καὶ ἡ ἡγεσία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας καὶ ὁ νῦν Πατριάρχης Κύριλλος, ὁ ὁποῖος παρουσιάζει ἀνάλογες ἐγωπαθεῖς συμπεριφορές. Εἶναι ἄλλωστε ἀδιαμφισβήτητη ἀλήθεια ὅτι μετέτρεψε τὴ ρωσικὴ Ἐκκλησία σὲ ἐργαλεῖο τοῦ Κρεμλίνου ἐπιδιώκοντας μέσω αὐτοῦ τὴν ἐνίσχυση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἰσχύος τοῦ πανορθοδόξως. Οὐσιαστικὰ φέρει καὶ αὐτὸ ἀκέραια τὴν εὐθύνη τῆς ἀνάμιξης τῆς Οὐάσιγκτον καὶ τοῦ βαθέως ἀμερικανικοῦ κράτους (βλ. Μπίλντερμπεργκ κ. ἄ.) στὰ ἐκκλησιαστικὰ δρώμενα. Κι αὐτὸ διότι μέσω τοῦ θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ ἀλλὰ καὶ οἰκονομικῶν ἐνισχύσεων γιὰ ἱεραποστολικοὺς δῆθεν σκοποὺς προωθεῖτο καὶ ἡ πολιτικὴ διείσδυση τῆς Ρωσίας, στὶς Ὀρθόδοξες χῶρες τῶν Βαλκανίων καὶ τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.
Μπορεῖ τώρα νὰ ἔχει μὲ τὸ μέρος του τὸ δίκαιο καὶ νὰ στηρίζεται στοὺς ἱεροὺς κανόνες ἀλλὰ θὰ ἔπρεπε κατὰ τὴν ἄποψή μας ἡ Μόσχα νὰ προνοήσει τὶς ὑφιστάμενες γεωπολιτικὲς ἀλλαγὲς καὶ νὰ συνεργαστεῖ ἀπὸ κοινοῦ μὲ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἀλλὰ καὶ τὰ ὑπόλοιπα Πατριαρχεῖα καὶ Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, γιὰ τὸν τρόπο ἐνδυνάμωσης τῆς ὀρθόδοξης πίστης. Γιατί πέραν τῶν κοινῶν πανηγυρικῶν τελετῶν καὶ τῆς ἀνταλλαγῆς φιλοφρονήσεων μεταξὺ τῶν ἱεραρχῶν ὑπάρχει καὶ τὸ ποίμνιο, γιὰ τὸ ὁποῖο δυστυχῶς παρατηρεῖται μία παντελὴς ἀδιαφορία… Ἀδιαφορία ποὺ στερεῖ ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τὴ δυναμικὴ τῶν πρώτων αἰώνων. Δυναμικὴ ποὺ δημιουργοῦσε ἡ προτεραιότητα τῆς ἁγιότητας καὶ τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας καὶ ἀνεδείκνυε τὸ πρόσωπο καὶ ὄχι τὴ μάζα καὶ τοὺς ἀριθμοὺς ὡς ἐπίκεντρο τοῦ σωστικοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου.
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, Θεολόγος, Δημοσιογράφος
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2019